[Mehrbod]

اینکه یکچیزی با همان بودنش سود آور است نمیشود که در خودش خوب است،مانند اینست که بگوییم یک سگ هست به صرف اینکه اینجا هست و همین بودنش باعث میشود غریبه ها مزاحم نشوند باعث و سود ما میشود(هیچ کار دیگری هم نکند و مثلا خود ما را سرگرم هم نکند و...) این با اینکه خودش را بخاطر خودش دوست داریم کاملا متفاوت است.
تعریف "دوست" بطور اخص را هم اصلاح کردیم.دوست داشتن همان میشود همان که گفتیم یعنی همان 7 میلیارد را دوست میداریم (اگر در خودشان با ارزشند).
ولی دوست کسیست که فراتر از بقیه و بطور خاص دوست میداریم و این تعریف اصلاحی تغییر چندانی نکرده به ایراد جواب میدهد و همچنان هم با شریک تجاری از زمین تا آسمان متفاوت میماند.

تنها دگرسانی میان شریک تجاری و دوست شخصی در شیوه سودرسانی آنهاست: یکمی در راستای پول پیش میرود، دومی در راستای هماندیشی و همآغوشی و اینها.

به سخن بهتر،

پیوند میان دو چیز با هنایش (تاثیر) همراه است.

اکنون ما میگوییم هنایشی که در راستای فرازیست ما پیش برود سودمند است، هنایشی که پیش نرود سودمند نیست، ولی زیانمند هم نیست.
کسانی که هنایشی ژرف و خواستنی (در راستای فرازیستمان) روی ما میگذارند، ارزشمند‌تر هستند و اگر این ارزشمندی یک آستانه‌ای را رد کرد، ما به آنها میتوانییم بگوییم «دوست».
اگر نکرد، میتوانیم بگوییم آشنا، اگر بر پاد آن نایی (منفی) بود، بگوییم دشمن و ...