11-09-2012, 11:51 AM
بر اثر تحریمهای گسترده عباسیون، امت نقوی دچار فقر و فلاکت شدیدی شده بودند. جمعی از مردم امام نقی را با لباس مبدل در کوچهای گیر آورده، خشتک مبارک ایشان را گرفتند ول نمیکردند و میگفتند: یانقی! از شدت گرسنگی در آستانه هلاکت هستیم، چیزی به ما ده. حضرت دست در تنبان مبارک خود کرده، دو امانت گرانبهای خویش را به آنها تحویل دادند و فرمودند: فعلاً اینها را نیمرو کنید و بخورید، تا فردا خدا کریم است.
یک روزی ملت ما آزاد می شود و این روز زیاد دور نیست. فرهنگ همیشه غالب می شود بر زور و ستم و قلدری!
"فریدون فرخزاد"