[Russell]

خوب سپاس از بانو ویویان برای شروع جستار.
من هم اول بار با اگزیستنسیالیسم از سخنان یکی از آخوندهای دانشگاهی آشنا شدم که آنرا کلا با انساگرایی و اینها همه را یکی میکنند و بعد میگویند نهیلیست هم هستند و کمی از عاقبت نیچه چاشنیش میکنند بلکه از عورت اسلام عزیز دفاعی شود.
تا آنجا که من میدانم اساس و آن بر همان "تقدم وجود بر جوهر است".
در کل من کل جنبش را و توجه جامعه ایران به آنرا از بعد روانشناسی جمعی قابل توجه میدانم.خود این جنبش بعد از جنگ دوم جهانی در واقع برخواست.در عالم فلسفه برخی آنرا زیاد تحویل نمیگیرند و همان یک جنبش ادبی بیشتر نمیدانندش،مثلا حتی برتراند راسل هم در تاریخ فلسفه غربش پیدایی از این جنبش نمیشود.
در کل ولی چه خود متفکران منتسب به آن مانند نیچه چه خود جنبش عقیده دارد که خطر نهیلیسم وجود دارد ولی کل داستان هم اینست که نهیلیسم درست و نیست و دنبال راهکاری برای فرار از آن هستند.
بنظر من و تا آنجا که من متوجه شده ام متفکرانی مثل سارتر و نیچه و... مهم هستند و ارزش توجه را دارند ولی در کل خود موضوع کمی از رده خارج شده چرا که دانش ما از زمان جنگ دوم جهانی بسیار بیشتر شده و حال و هوای سال 2012 هم با آن زمان متفاوت است.