[Mehrbod]

در ابتدای این بحث من فرض را بر این قرار دادم که خانواده و داشتن آن چیز مهمی است، منظورم از مهم این است که نیازمند احترام و توجه است، اگر فکر میکنید اینگونه نیست میتوانید دلایل خود را بیاورید ولی هدف اصلی من از این تاپیک گرفتن جواب های دنیاگرایانه برای این سوال ها بود:

1. چرا به پدر و مادر خود احترام میگذارید؟ با توجه به اینکه احترام ممکن است اکتسابی باشد آیا اگر پدر و یا مادر خود را سزاوار احترام ندیدید آیا باز هم به آنها احترام میگذارید؟ چون والدینتان هستند؟
   
2. رفتار ما با خواهر یا برادرمان باید چگونه باشد؟ منظور اینکه آیا فارق از اینکه این انسان چه نقشی در زندگی شما داشته همیشه به او محبت میکنید چون برادرتان است یا رفتار شما با او بر اساس رفتار او با شما شکل میگیرد؟ اگر فکر میکنید رفتارتان تحت تاثیر پیوند برادری است برای آن دلیل بیاورید.
   
3. رفتار شما با قوم و خویش های درجه ی دوم چگونه است و مبنای رفتاری شما چیست؟
   
4. جدا از سودمندی های فرگشتیک برای اهمیت دادن به خانواده و اعضای آن فکر میکنید اهمیت به خانواده در دنیای امروز چه سودی میتواند داشته باشد؟
   

1. آری. اگر سزاوار احترام نبینم نه، ولی بی‌احترامی هم نمیکنم.

2. بر پایه‌ی سود شخصی و دوسویه، ولی با یک سوگیری (bias) بیشتر در برابر دوستان؛ همچنین در برابر هموندان خانواده گذشت بسیار بیشتری دارم تا دوستان، چرا که بریدن همیشگی رابطه تنها در جایگاه واپسین راهکار میتواند بکار برود.

3. باز هم مانند دو، ولی با سوگیری ناچیز و گذشت بسیار کمتر.

4. فرزندان را بزرگ کرده و پس از 16 سالگی هم بایستی جدا از پدر و مادر بوده و زندگی خودشان را یافته باشند.
همچنین پدر و مادر در جایگاه پشتیبان فرزند می‌مانند و هموندان خانواده نیز به یکدیگر ارزش بیشتری در برابر آدمهای بیگانه میدهند.