[کافر_مقدس]

خیابان مولوی

نرسیده به میدان اعدام!

هوای تاریک شب

همین زمان و مکان کافیه تا با دیدن یه قیافه ی خسته و اخمو،

با هیکلی درشت و بازوهایی ورقلمبیده ، با یقه ای که تا زیر جناق سینه اش بازه،

سعی کنی خودت رو منصرف کنی از نهی از منکر!

اما خجالت از خدا! کی می خواد جواب خدا رو بده…؟؟؟خجالت از خوندن خاطرات سایت حیا…!

یاد جمله ی کنار سایت از امام رحمت الله علیه افتادم:

قلوب مردم را از صاحب قلب خواهش کن.

زیر لب گفتم:

یا مقلب القلوب

دوتا ایستگاه جلوتر باید پیاده می شدم.

زمان کمی بود.

همه ی جمله هایی که بلد بودم رو مرور کردم.

هیچ کدوم به درد نمی خورد.

باید یه جمله ی جدید پیدا می کردم.

با کلی فکر کردن نهایتا به یه نتیجه ای رسیدم.

سرم رو بردم نزدیک گوش طرف:

چقدر بدم یه دونه از دکمه هات رو ببندی!؟

با تعجب گفت: چی!؟

دوباره تکرار کردم.

گفت: همینجوری می بندم داداش ! این حرفا چیه؟!

منم دستم رو زدم رو لبم و به نشانه ی ماچ! زدم رو صورتش و گفتم: قربونت!

گفت: چاکرم.

گفتم : حیفی به خدا!

گفت: باور کن به خاطر خستگیه.

گفتم: پس خسته نباشی…

دیگه رسیده بودم به ایستگاه

این خوشحالی و انبساط روحی رو هیچ جور دیگه ای نمی تونستم به دست بیارم.

******************************************

سوار تاکسی شدم، راننده پیرمرد بود، دو تا خانم عقب و یک آقا جلو نشسته بودن.

صدای بلند زن خواننده به سن و سال پیرمرد اصلا نمیخورد….

گفتم: آقا لطفا ضبطتتون رو خاموش کنید!

اون هم گفت: شما هم لطفا پیاده شید!

من هم پیاده شدم.

ولی احساس غرور میکردم…

پ.ن: آدم بمیره ولی ضایع نشه !