[Mehrbod]

چرا دوست عزیز لازم است، زیرا نتایجی که به بار می‌آیند چنان فاجعه‌آمیز هستند که برای پیشگیری از آنها اندکی جهل کمترین بهایی‌ست که می‌باید پرداخت. برای مثال ما خودمان را به آن راه می‌زنیم که گویا سیاه‌پوستان بطور میانگین توانایی‌های تحصیلی پائین‌تری دارند و هرگز آن‌را در جایگاه یک واقعیت ارائه نمی‌کنیم و اجازه نمی‌دهیم آمار و اطلاعات مربوط به آن تولید یا منتشر بشود، زیرا می‌توان از چنان دانسته‌هایی به عنوان ابزاری برای تحقیر و اذیت و آزار میلیون‌ها انسان استفاده کرد. در عوض بی‌عنایت به توانایی‌ یا ناتوانی‌های احتمالی می‌کوشیم عناصر ثانوی که مانع ادامه تحصیل سیاه‌پوستان در مقاطع بالاتر را می‌شوند از میان ببریم و این اختلاف را به حداقل برسانیم.

چرا امیر گرامی اتفاقا این ترس برپاد خود همان اخلاق عمل میکند و بعضی موقع آنقدر گندش در میاید که فقط آبروی مبارزه با نژادپرستی را میبرد تا چیز دیگر.در همان مورد سیاه پوستان گویا هواداران زیر فرش کردن نتایج حقیقتا تنها مانع غالب شدن خوی نژادپرستی را برابری و قابل جایگزیزنی بودن همه انسانها میبینند،مهم اینست که سیاهپوستان میتوانند درس بخوانند،این تفاوت نماینده تفاوتها و ایزوله شدن جامعه سیاهپوستان است.علاوه بر این سیاهپوستان آمار جرم بمراتب بالاتری دارند و...
واقعیت اینست که سنجش کامل یکنفر از نظر هزینه ناممکن است و همه ما احتیاج به یک پیشانگاشت اولیه و اصلاح آن بمرور زمان داریم.نه من نه شما میتوانیم در برخوردهای روزانه زن بودن یا مرد بودن طرف را در انگاشت خود هنگام برخورد نادیده بگیریم.
از همه مهترین وقتی یک صفت بد مانند کم سوادی و سرقت یا عادت بد را در یک گروه قبول کنیم میشود برویم و دلیل آنرا پیدا کنیم و فکری بحال آن کنیم در حالی که انکار آن و دروغ درباره واقعیاتی که تقریبا همه میدانند کمی به قبانیان نمیکند.

امیر جان این نگرش شما زیاد با فلسفه آنارشیسم جور در نمیاید.

این رویکرد را - که بیاییم واقعیت و آمار را زیر فرش بپنهانیم که مبادا دُژبرداشت‌های همگانی زشت و بدفرجامی شود را - من از سوی لیبرالیست‌ها در جایگاه
رویکردی عملی و هتا شاید خوب در جهان امروز میپذیرم، ولی آیا براستی سخنی در این میرود که باید تا جای شدنی راستی و درستی پایه‌ی کارمان باشد!؟