[Russell]

شما بدون اینکه به این موضوع فکر کرده باشید میگویید هنر چیزی سلیقه ای است و قابل قضاوت نیست، بگذارید چند مثال بزنم، فرض کنید در فیلمی یک موسیقی باید احساس ترس و نگرانی را در تماشاچی به وجود بیاورد و بیاییم جای آن اهنگ شجریان پخش کنیم، فرض کنید بازیگری باید نقش یک انسان بدون اعتماد به نفس و عصبی را بازی کند ولی حرکاتش کاملا مصنوعی از آب در می آیند و مسائلی از این دست، حال کسانی هستند که سال ها در این مورد تجربه دارند بازی های مختلف را دیده اند موسیقی های متن مختلف را شنیده اند آیا چنین افرادی نمیتوانند در مورد کیفیت یک اثر هنری قضاوت کنند؟ اگر اینطور است پایه و اساس تمام آثار هنری و جوایز هنری از بیخ و بن کشک است، لذت بردن از یک فیلم بسیار با ارزش هنری دادن به یک اثر تفاوت دارد، این را تا خودتان آن را تجربه نکنید متوجه نمیشوید، من هم وقتی تازه شروع کردم مرتب فیلم دیدن بسیار از فیلمهای هیجانی اکشن و... لذت میبردم که البته هیچ مشکلی هم وجود ندارد، ولی بعد از دیدن حدود 200 فیلم دیگر هر فیلمی نمیتواند به راحتی شما را راضی کند یا بعد از دیدن 1000 فیلم شما دیگر به جزئیات بسیار ریزی توجه میکنید که به هیچ عنوان به چشم تماشاچی بی تجربه نمی آید. موضوع دیگر اینکه بعضی چیزها هستند که شما آن را در یک اثر سینمایی برای اولین بار دیدید و خیلی از آن لذت میبرید ولی بعد از مدتی میبینید فیلمهای تجاری همان ها را تکرار و تکرار میکنند و این موضوع شدیدا برایتان خسته کننده خواهد شد.

حالا من تجربه فیلم آنچنان هنری بقول شما را شاید نداشته باشم و نهایت آن نوع هالیوودیش مثلا آثار کوبریک و... برای من باشد ولی فیلم های معمولی کم ندیده ام و گفتم خط داستانی را چندان جدی نمیگیرم و جنبه های دیگر لذت میبرم.لذت بردن مخاطب بخش مهمی از هنر است،وقتی کسی به یک نوع فیلم علاقه نشان میدهد و به نوع دیگر نه شما بر چه اساسی میگویید که یک نوع لذت کلا هنر نیست و نوع دیگر هست.من از دیدن جلوه های بصری یا حرکت گازهای حاصل از انفجار با سرعت کم مانند دیدن حرکت سیال یا سایر زیبایی های فیزیک و ریاضی بسیار لذت میبرم،چه کسی میتواند بگوید این احساس لذت من بیخود است و فقط احساس لذت اوست که ارزش دارد حالا سینما را هر چه میخواهد تعریف شود،احساس لذت من چطور ربطی به هنر و زیبایی شناسی ندارد؟!!
در آخر هم بنظرم هر چند با احتمال کم ولی محتمل است که کل هنر بقول شما کشک باشد و حوزه ارزش و حقیقت بکل از هم جدا باشند هر چند با آن مخالفم مخصوصا در اخلاق،ولی چنین ایده هایی آنچنان هم بی پایه نیستند و حداقل خیلی از سخنان طرف مقابل عینی تر و محکمتر هستند.در هنر هم حتی در بسیاری شاخه ها مخصوصا موسیقی زیبایی ریاضی بسیار اثر گذار است.
الان دقیق آمارش یادم نیست ولی این جدا کردن حوزه روشنفکری از جامعه و انکار یکسری حقایق باعث افول خود هنر هم شده.در هنر لذت مخاطب هم میتواند در کنار بقیه چیزها مهم باشد،بنظر من اینکه مثلا به میلاد بگوییم تو بیخود میکنی لذت میبری از دیدن فلان فیلم و عقلت کم و است،نه بخردانه است نه محترمانه و روشنفکر نمایی حداقل پاسخیست که به چنین سخنانی میتوان داد.