[Reactor]

کل هدف من از این بحث این بود که بگویم چون شما درک خوب و معقولی از منطق و دانش های دیگر دارید دلیل نمیشود درک درستی از هنر هم داشته باشید، استفاده از منطق برای درک تمامی چیزها کافی نیست، مثلا شما از سمفونی های بتهون ممکن است لذت ببرید ولی نمی توانید آن را متر کنید و فقط این را میدانید که لذت میبرید

هدف من هم این بود که به بگم شما روی چه حسابی فکر میکنید که از هنر سر در میارید؟
یعنی اگر من فیلمی ببینم که از دیدنش بهم حالت تهوع دست بده ولی بگم به به و چه چه عجب فیلم زیبایی بود از هنر سر در میارم؟

این مزخرفات در مورد اینکه تماشاچیان آن را هو کردن و غیره هم همان مغلطه ی توسل به اکثریت است که البته باید گفت کسانی که بدون داشتن شناخت از این کارگردان رفتند و فیلمش را دیده اند خودشان احتیاج به هو شدن دارند.

مگر ما داریم بحث فلسفی درباره ی موضوعی میکنیم که سفسطه کنیم؟ معیار اندازه گیری فیلم خوب چیست؟ وقتی تماشاگر از فیلم خوشش نیاد پس کارگردان فیلم رو برای چه کسی ساخته؟ یک فیلم ساخته که خودش بشینه تماشا کنه و خوشش بیاد؟
فیلم AntiChrist یکی از بی محتوا ترین و سادیسمی ترین فیلم هایی بود که من دیده ام که به کل با تمام اون پیش فرض هایی که من درباره ی این فیلم داشتم که اکثرا بخاطر اسمش بود فرق داشت. این که شما از همچین فیلم مزخرفی اینطور دفاع میکنید مشخصه که کاملا!! از سینما سر در میارید

همین فیلمهای تجاری سینما را به اینجا رسانده اند؟ خوب شد گفتید و گرنه تا آخر عمر می ماندیم سینما از کجا امده و کی آن را به اینجا رسانده. سینما ترکیبی است از هنرهای مختلف از قبیل نقاشی، موسیقی، تئاتر و... است که تمامی این هنرها قبل از به وجود آمدن سینما وجود داشته اند و در واقع سینما ترکیبی از تمام این هنرها است، و اینها هستند که شالوده ی سینما محسوب میشوند و حال شما بعد از دیدن چهار تا فیلم هیجان انگیر واقعا فکر میکنید از تمام این هنرها سر در میاورید و میتوانید در مورد خوب یا بد بودن یک فیلم و ارزش آن نظر درستی داشته باشید؟

چند تا از فیلمهای که کارگردانی کردید رو معرفی کنید تا من برم ببینم چون فکر نمیکنم صرف اینکه شما فیلم های بی سر و ته رو میپسندید پس درک سینمایی تون از بقیه بیشتره