[Mehrbod]

شماری چشمگیر از رفتارها در فضایی یکسر متفاوت از «الگوهای گزینشی» وجود دارند، برخی از بعد ِ سطح و ژرفنای اثری که بر ما دارند، شماری در ثبات و پافشاری برای باقی ماندن در عین زیان‌آوری.

یک بالانس دیگر: احساس ناخشنودی ما از پدیده‌هایی‌ست که ممکن است برایمان سودآور نباشند، (این) می‌تواند چنان تعبیر بشود که این احساس ویژگی‌ای فرگشتیک است برای دگرش آنچه در نهایت برای ما سودآور نیست. پس ناخشنودی در آخر چیزی بجز محرک رانه‌ای که از آن صحبت می‌کنید نخواهد بود.

اینها به گمانم برمیگردد به مدل‌های گوناگونی که گویا من و تو امیر جان از «خویش» در ذهن داریم.

شاید برای روشنسازی بد نباشد یکی از این رفتارهای:

شماری چشمگیر از رفتارها در فضایی یکسر متفاوت از «الگوهای گزینشی» وجود دارند، برخی از بعد ِ سطح و ژرفنای اثری که بر ما دارند، شماری در ثبات و پافشاری برای باقی ماندن در عین زیان‌آوری.

که میگویی را نام ببری.
برای نمونه چه رفتاری در چه ژرفنایی است که نیاز به ناخرسندی از خویش برای دگراندن دارد؟