[Reactor]

من از طرف خودم میگم ولی بگمانم وضع چندتا از دیگر دوستان هم باشه،آره خوب فیلمهای اکشن حقیقتش فقط و فقط زیبایی دیداری هست،وگرنه به قول شما داستانهای خالی بندی برای دوران نوجوانی ما جالب بود الان بیشتر مایه خنده است.ولی آنارشی هم گفت حال و هوای فیلم و حتی رمان رو زیاد من ندارم اونجور،بعضی مواقع البته لذتبخشه ولی حال و حوصله و تمرکز میخواهد.ولی زیبایی دیداری جلوه های ویژه امروز رو همراه با موزیک متن مثلا از AC/DC رو من چیز سبکی نمیدونم.بنظر من سبک دونستن این هنر و خوشی هاش ناشی از یک درک اشتباهه

صنعت سینما صنعت سرگرمیه. من تا حالا هیچ فیلمی ندیدم که از عنصر خالی بندی یا جهت گیری خاصی در فیلم استفاده نشده باشه.
شاید فقط بشه فیلم های مستند رو مستثنا کرد که اون هم در بعضی موارد با پیش زمینه ها و جهت گیری های خاصی ساخته میشن.
شخصا از اکثر فیلم های رمان و لاو و داستان های خیالی و بی سر و ته خوشم نمیاد و من رو یاد چک برگشتی هام میندازه. چیزی هم از توی این فیلم ها نمیشه یاد گرفت و جز اعصاب خوردی از حماقت هنرپیشه های احمق فیلم نتیجه دیگری ندارن. موضوع ها هم جدیدا اونقدر خیالی و خاصه که عملن کاربردی در زندگی شخصی آدم پیدا نمیکنه و آدم فقط وقت ارزشمند رو تلف میکنه تا به یک دنیای خیالی بره و بدون نتیجه ای برگرده.