[Russell]

راسل به گمانم آمادگی دیوانه شدن را داشته باشد اگر یکبار دیگر بگویم که اینجا نیز یک «پیوند دیالکتیک»
داشته و آنهم اینکه مردم رسانه‌ها را ساخته‌اند و رسانه‌ها مردم را میسازند، یا همان داستان مرغ و تخم مرغ.

چرا من
البته من تا اونجا که فهمیده ام این دیالکتیک که شناخته شده چیز بیخودی بوده،اینکه علت ها یکسویه نیستند و بازخورد دارند درست است و دلیلش هم پیچیدگی جهان ماست ولی اگر ما علی دیدن را کنار بگزاریم دور باطل مرغ و تخم مرغ میشود که در آن درک بهتر علمی وجود ندارد.
بنگر من مساله اصلی اینجا اینست که زنان خودشان تا حدی قربانی هستند ولی مماشات با قربانی سرزنش یکسری مرد عادی و از همه جا بیخبر (در حالی که فمینیستها زورشان به کله گنده های زن ستیز نمیرسد) بدرد کسی مخصوصا زنان نمیخورد.
حقیقت اینست که مشکل تا حد زیادی از ما نیست بلکه جاهای دیگر است و همینطور زنان هم با وجود قربانی بودن خودشان جزئی از مشکل هستند و یکسری مرد دیگر را قربانی میکنند و به صرف قربانی بودن نمیشود جلوی قاتل سریالی را نگرفت که آدم نکشد.
این یکی از تراژدیهای دنیای ماست که قربانیان خودشان بحشی از مشکل میشوند.