[Anarchy]

گرامی من منبعی که در کنار این منبع شما قرار دادم خود قران بود اونجا معنی کرده کفار رو گردن بزنید و در قران نوشته جهاد کنید جهاد با گردن زدن یکیست؟

گرامی عجله کردید...شما تمام آیات رو تطبیق میدادید.مورد اول رو به اشتباه کارزار رو به قتل ترجمه کرده بود.البته تفاوتی هم نمیکند!! در کارزار گمان نمیکنم با ماچ و بوسه به نتیجه برسند!!!
من ترجمه ها رو به ترتیب به نقل از این سایت رو میذارم: پارس قرآن : جستجوی قرآن

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِینَ یَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ وَلْیَجِدُواْ فِیكُمْ غِلْظَةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ ﴿۱۲۳﴾

فولادوند: اى كسانى كه ایمان آورده‏اید با كافرانى كه مجاور شما هستند كارزار كنید و آنان باید در شما خشونت بیابند و بدانید كه خدا با تقواپیشگان است

مکارم: ای كسانی كه ایمان آورده‏اید با كافرانی كه به شما نزدیكترند پیكار كنید (و دشمن دورتر شما را از دشمنان نزدیك غافل نكند) و آنها باید در شما شدت و خشونت احساس ‍ كنند، و بدانید خداوند با پرهیزكاران است.

خرمشاهی: اى مؤمنان با كسانى از كفار كه نزدیك شما هستند كارزار كنید و باید كه در شما درشتى بینند و بدانید كه خداوند با پارسایان است

فَإِذا لَقِیتُمُ الَّذِینَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّى إِذَا أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاء حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ذَلِكَ وَلَوْ یَشَاءُ اللَّهُ لَانتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَكِن لِّیَبْلُوَ بَعْضَكُم بِبَعْضٍ وَالَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَلَن یُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ ﴿۴﴾

فولادوند: پس چون با كسانى كه كفر ورزیده‏اند برخورد كنید گردنها[یشان] را بزنید تا چون آنان را [در كشتار] از پاى درآوردید پس [اسیران را] استوار در بند كشید سپس یا [بر آنان] منت نهید [و آزادشان كنید] و یا فدیه [و عوض از ایشان بگیرید] تا در جنگ اسلحه بر زمین گذاشته شود این است [دستور خدا] و اگر خدا مى‏خواست از ایشان انتقام مى‏كشید ولى [فرمان پیكار داد] تا برخى از شما را به وسیله برخى [دیگر] بیازماید و كسانى كه در راه خدا كشته شده‏اند هرگز كارهایشان را ضایع نمى‏كند

مکارم: هنگامی كه با كافران در میدان جنگ رو به رو می‏شوید گردنهایشان را بزنید، و همچنان ادامه دهید تا به اندازه كافی دشمن را درهم بكوبید، در این هنگام اسیران را محكم ببندید، سپس یا بر آنها منت گذارید (و آزادشان كنید) یا در برابر آزادی از آنها فدیه بگیرید، و این وضع همچنان ادامه یابد تا جنگ بار سنگین خود را بر زمین نهد، برنامه این است، و هر گاه خدا می‏خواست خودش آنها را مجازات می‏كرد، اما می‏خواهد بعضی از شما را با بعضی دیگر بیازماید، و كسانی كه در راه خدا كشته شدند خداوند هرگز اعمالشان را نابود نمی‏كند.

خرمشاهی: پس چون با كافران [حربى‏] رو به رو شوید، گردنهایشان را بزنید تا آنكه ایشان را به زانو در آورید [و در دست شما اسیر شوند] آنگاه بندهایشان را سخت استوار كنید، و پس از آن یا منت نهید [و رها كنید بدون فدیه‏] یا فدیه بستانید [و رها كنید]، تا اهل كارزار بارهاى [سلاح‏] خود را فرو گذارد، چنین است [حكم الهى‏]، و اگر خداوند مى‏خواست از ایشان انتقام مى‏كشید، ولى [چنین كرد] تا بعضى از شما را به بعضى دیگر بیازماید، و كسانى كه در راه خدا كشته شده‏اند، هرگز [خداوند] اعمالشان را تباه [و بى‏ارزش‏] نخواهد كرد

وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَیَكُونَ الدِّینُ كُلُّهُ لِلّه فَإِنِ انتَهَوْاْ فَإِنَّ اللّهَ بِمَا یَعْمَلُونَ بَصِیرٌ ﴿۳۹﴾

فولادوند: و با آنان بجنگید تا فتنه‏اى بر جاى نماند و دین یكسره از آن خدا گردد پس اگر [از كفر] بازایستند قطعا خدا به آنچه انجام مى‏دهند بیناست

مکارم: و با آنها پیكار كنید تا فتنه (شرك و سلب آزادی) برچیده شود و دین (و پرستش) همه مخصوص خدا باشد و اگر آنها (از راه شرك و فساد باز گردند و از اعمال نادرست) خودداری كنند (خداوند آنها را می‏پذیرد) خدا به آنچه انجام می‏دهند بیناست.

خرمشاهی: و با آنان كارزار كنید تا آنكه فتنه شرك باقى نماند و دین، سراسر دین خدایى باشد، و اگر دست بردارند خداوند به كار و كردارشان بیناست‏

مَلْعُونِینَ أَیْنَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِیلًا ﴿۶۱﴾ فولادوند: از رحمت‏خدا دور گردیده و هر كجا یافته شوند گرفته و سخت كشته خواهند شد

مکارم: و از همه جا طرد می‏شوند، و هر جا یافته شوند گرفته خواهند شد و به قتل خواهند رسید.

خرمشاهی: اینان ملعونند و هر جا كه یافته شوند، باید بى‏محابا به اسارت و قتل درآیند

إِنَّمَا جَزَاء الَّذِینَ یُحَارِبُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَیَسْعَوْنَ فِی الأَرْضِ فَسَادًا أَن یُقَتَّلُواْ أَوْ یُصَلَّبُواْ أَوْ تُقَطَّعَ أَیْدِیهِمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلافٍ أَوْ یُنفَوْاْ مِنَ الأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْیٌ فِی الدُّنْیَا وَلَهُمْ فِی الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ ﴿۳۳﴾

فولادوند: سزاى كسانى كه با [دوستداران] خدا و پیامبر او مى‏جنگند و در زمین به فساد مى‏كوشند جز این نیست كه كشته شوند یا بر دار آویخته گردند یا دست و پایشان در خلاف جهت‏یكدیگر بریده شود یا از آن سرزمین تبعید گردند این رسوایى آنان در دنیاست و در آخرت عذابى بزرگ خواهند داشت

مکارم: كیفر آنها كه با خدا و پیامبر به جنگ بر می‏خیزند و در روی زمین دست به فساد می‏زنند. (و با تهدید به اسلحه به جان و مال و ناموس ‍ مردم حمله می‏برند) این است كه اعدام شوند یا به دار آویخته گردند یا (چهار انگشت از) دست راست و پای چپ آنها بریده شود و یا از سرزمین خود تبعید گردند، این رسوائی آنها در دنیاست و در آخرت مجازات بزرگی دارند.

خرمشاهی: همانا جزاى كسانى كه با [دوستداران‏] خداوند و پیامبر او به محاربه برمى‏خیزند و در زمین به فتنه و فساد مى‏كوشند، این است كه كشته شوند یا بر دار شوند یا دستها و پاهایشان در خلاف جهت یكدیگر بریده شود، یا از سرزمین خویش تبعید شوند، این خوارى و زارى دنیویشان است و در آخرت هم عذاب بزرگى [در پیش‏] خواهند داشت‏

وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُواْ أَیْدِیَهُمَا جَزَاء بِمَا كَسَبَا نَكَالًا مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَزِیزٌ حَكِیمٌ ﴿۳۸﴾

فولادوند: و مرد و زن دزد را به سزاى آنچه كرده‏اند دستشان را به عنوان كیفرى از جانب خدا ببرید و خداوند توانا و حكیم است

مکارم: دست مرد دزد و زن دزد را به كیفر عملی كه انجام داده‏اند به عنوان یك مجازات الهی قطع كنید، و خداوند توانا و حكیم است.

خرمشاهی: دستان مرد و زن دزد را به كیفر كارى كه كرده‏اند ببرید كه عقوبتى الهى است و خداوند پیروزمند فرزانه است‏

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلاَ یَقْرَبُواْ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَذَا وَإِنْ خِفْتُمْ عَیْلَةً فَسَوْفَ یُغْنِیكُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاء إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ حَكِیمٌ ﴿۲۸﴾

فولادوند: اى كسانى كه ایمان آورده‏اید حقیقت این است كه مشركان ناپاكند پس نباید از سال آینده به مسجدالحرام نزدیك شوند و اگر [در این قطع رابطه] از فقر بیمناكید پس به زودى خدا اگر بخواهد شما را به فضل خویش بى‏نیاز مى‏گرداند كه خدا داناى حكیم است

مکارم: ای كسانی كه ایمان آورده‏اید مشركان ناپاكند لذا نباید پس از امسال نزدیك مسجد الحرام شوند و اگر از فقر می‏ترسید خداوند شما را از فضلش، هر گاه بخواهد، بینیاز می‏سازد خداوند دانا و حكیم است.

خرمشاهی: اى مؤمنان همانا مشركان پلیدند، لذا نباید پس از امسالشان به مسجدالحرام نزدیك شوند، و اگر از [ركود تجارت و] تنگدستى مى‏ترسید، زودا كه خداوند، اگر بخواهد شما را از فضل خویش توانگر گرداند، كه خداوند داناى فرزانه است‏

قَاتِلُواْ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلاَ بِالْیَوْمِ الآخِرِ وَلاَ یُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَلاَ یَدِینُونَ دِینَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ حَتَّى یُعْطُواْ الْجِزْیَةَ عَن یَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ ﴿۲۹﴾

فولادوند: با كسانى از اهل كتاب كه به خدا و روز بازپسین ایمان نمى‏آورند و آنچه را خدا و فرستاده‏اش حرام گردانیده‏اند حرام نمى‏دارند و متدین به دین حق نمى‏گردند كارزار كنید تا با [كمال] خوارى به دست‏خود جزیه دهند

مکارم: با كسانی از اهل كتاب كه ایمان به خدا، و نه به روز جزا دارند، و نه آنچه را خدا و رسولش تحریم كرده حرام می‏شمرند، و نه آئین حق را می‏پذیرند، پیكار كنید، تا زمانی كه جزیه را به دست خود با خضوع و تسلیم بپردازند.

خرمشاهی: با اهل كتابى كه به خداوند و روز بازپسین ایمان ندارند و حرام داشته خدا و پیامبرش را حرام نمى‏گیرند و دین حق نمى‏ورزند، كارزار كنید تا به دست خویش و خاكسارانه جزیه بپردازند

وَدُّواْ لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُواْ فَتَكُونُونَ سَوَاء فَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ أَوْلِیَاء حَتَّىَ یُهَاجِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ وَجَدتَّمُوهُمْ وَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ وَلِیًّا وَلاَ نَصِیرًا ﴿۸۹﴾

فولادوند: همان گونه كه خودشان كافر شده‏اند آرزو دارند [كه شما نیز] كافر شوید تا با هم برابر باشید پس زنهار از میان ایشان براى خود دوستانى اختیار مكنید تا آنكه در راه خدا هجرت كنند پس اگر روى برتافتند هر كجا آنان را یافتید به اسارت بگیرید و بكشیدشان و از ایشان یار و یاورى براى خود مگیرید

مکارم: آنان دوست دارند كه شما هم مانند آنها كافر شوید و مساوی یكدیگر گردید، بنابراین از آنها دوستانی انتخاب نكنید مگر اینكه (توبه كنند و) مهاجرت در راه خدا نمایند، اما آنها كه از كار سرباز زنند (و به اقدامات بر ضد شما ادامه دهند) آنها را هر كجا بیابید اسیر كنید و (یا در صورت لزوم) به قتل برسانید و از میان آنها دوست و یار و یاوری اختیار نكنید.

خرمشاهی: [آنان‏] خوش دارند كه شما نیز مانند ایشان كفر بورزید و در نتیجه همانند باشید، پس هیچ‏كس از آنان را دوست نگیرید، مگر آنكه [همانند شما] در راه خدا هجرت كنند، و اگر رویگردان شدند، ایشان را هرجا كه یافتید به اسارت بگیرید و بكشید و از آنان [براى خود] یار و یاور نگیرید

إِذْ یُوحِی رَبُّكَ إِلَى الْمَلآئِكَةِ أَنِّی مَعَكُمْ فَثَبِّتُواْ الَّذِینَ آمَنُواْ سَأُلْقِی فِی قُلُوبِ الَّذِینَ كَفَرُواْ الرَّعْبَ فَاضْرِبُواْ فَوْقَ الأَعْنَاقِ وَاضْرِبُواْ مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ ﴿۱۲﴾

فولادوند: هنگامى كه پروردگارت به فرشتگان وحى مى ‏كرد كه من با شما هستم پس كسانى را كه ایمان آورده ‏اند ثابت‏قدم بدارید به زودى در دل كافران وحشت‏خواهم افكند پس فراز گردنها را بزنید و همه سرانگشتانشان را قلم كنید

مکارم: (به خاطر بیاورید) موقعی را كه پروردگارت به فرشتگانی وحی كرد من با شما هستم كسانی را كه ایمان آورده‏اند ثابت قدم بدارید. بزودی در دلهای كافران ترس و وحشت می‏افكنم ضربه‏ها را بر بالاتر از گردن (بر سرهای دشمنان) فرود آرید و دست و پای آنها را از كار بیندازید.

خرمشاهی: چنین بود كه پروردگارت به فرشتگان وحى فرستاد كه من با شما هستم، مؤمنان را ثابت قدم بدارید، كه به زودى در دل كافران هراس مى‏افكنم، گردنها و سرانگشتانشان را قطع كنید

فَإِذَا انسَلَخَ الأَشْهُرُ الْحُرُمُ فَاقْتُلُواْ الْمُشْرِكِینَ حَیْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُواْ لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّكَاةَ فَخَلُّواْ سَبِیلَهُمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿۵﴾

فولادوند: پس چون ماه‏هاى حرام سپرى شد مشركان را هر كجا یافتید بكشید و آنان را دستگیر كنید و به محاصره درآورید و در هر كمینگاهى به كمین آنان بنشینید پس اگر توبه كردند و نماز برپا داشتند و زكات دادند راه برایشان گشاده گردانید زیرا خدا آمرزنده مهربان است

مکارم: هنگامی كه ماههای حرام پایان گرفت مشركان را هر كجا بیابید به قتل برسانید و آنها را اسیر سازید و محاصره كنید و در هر كمینگاه بر سر راه آنها بنشینید، هرگاه توبه كنند و نماز را برپا دارند و زكات را بپردازند آنها را رها سازید زیرا خداوند آمرزنده و مهربان است.

خرمشاهی: و چون ماههاى حرام به سرآمد، آنگاه مشركان را هرجا كه یافتید بكشید و به اسارت بگیریدشان و محاصره‏شان كنید و همه جا در كمینشان بنشینید، آنگاه اگر [از كفر] توبه كردند و نماز برپا داشتند و زكات پرداختند، آزادشان بگذارید كه خداوند آمرزگار مهربان است‏

وَإِن نَّكَثُواْ أَیْمَانَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُواْ فِی دِینِكُمْ فَقَاتِلُواْ أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لاَ أَیْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَنتَهُونَ ﴿۱۲﴾

فولادوند: و اگر سوگندهاى خود را پس از پیمان خویش شكستند و شما را در دینتان طعن زدند پس با پیشوایان كفر بجنگید چرا كه آنان را هیچ پیمانى نیست باشد كه [از پیمان‏شكنى] باز ایستند

مکارم: و اگر پیمانهای خود را پس از عهد خویش بشكنند و آئین شما را مورد طعن قرار دهند با پیشوایان كفر پیكار كنید چرا كه آنها پیمانی ندارند، شاید دست بردارند.

خرمشاهی: ولى اگر سوگندهایشان را پس از پیمان بستنشان شكستند و در دین شما طعنه زدند، آنگاه با پیشوایان كفر كارزار كنید، چرا كه حرمت سوگند [و پیمان‏] را رعایت نمى‏كنند، باشد كه دست بردارند

وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَیْثُ أَخْرَجُوكُمْ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّى یُقَاتِلُوكُمْ فِیهِ فَإِن قَاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ كَذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِینَ ﴿۱۹۱﴾

فولادوند: و هر كجا بر ایشان دست‏یافتید آنان را بكشید و همان گونه كه شما را بیرون راندند آنان را بیرون برانید [چرا كه] فتنه [=شرك] از قتل بدتر است [با این همه] در كنار مسجد الحرام با آنان جنگ مكنید مگر آنكه با شما در آن جا به جنگ درآیند پس اگر با شما جنگیدند آنان را بكشید كه كیفر كافران چنین است

مکارم: و آنها را (بتپرستانی كه از هیچ گونه جنایتی ابا ندارند) هر كجا یافتید، به قتل برسانید! و از آنجا كه شما را بیرون ساختند (مكه)، آنها را بیرون كنید و فتنه (و بت پرستی) از كشتار هم بدتر است! و با آنها، در نزد مسجد الحرام (در منطقه حرم)، جنگ نكنید! مگر اینكه در آن جا با شما بجنگند. پس اگر (در آن جا) با شما پیكار كردند، آنها را به قتل برسانید! چنین است جزای كافران!

خرمشاهی: و هر جا كه بر آنان دست یافتید بكشیدشان و آنان را از همانجا كه شما را رانده‏اند [مكه‏] برانید، و فتنه شرك بدتر از قتل است، و در مسجدالحرام با آنان [آغاز] كارزار نكنید، مگر آنكه آنان در آنجا با شما كارزار كنند، و چون كارزار كردند بكشیدشان كه سزاى كافران چنین است‏ ‏