[Mehrbod]

این دو زار دانش عربی هم گهگاهی به کار میاید :e057:

[ATTACH=CONFIG]5099[/ATTACH]

[Dariush]

درود دوستان.
اکنون که سخن از شبکه‌های اجتماعی‌ست، بگویم من سری به انجمن‌های دیگر از جمله
هم‌میهن زدم و تنی چند از دوستان قدیمی‌مان در اینجا را آنجا شناختم. برخی از مطالب
براستی موجب شگفتی بودند!

[Dariush]

از روز اول زندگیم تا الان امروز بهترین روز زندگیم بود. حتمن یک روز بهتر از این هم به زودی خواهد آمد :e303:
هر کی از من نارحت شده همینجا ازش معذرت خواهی میکنم. قول میدم دیگه مثل سگ نباشم

زن گرفته‌اید میلاد؟

[sonixax]

زن گرفته‌اید میلاد؟

خدا نکند
یک مشکل خیلی بزرگ در زندگی داشتم حل شد

[Dariush]

خدا نکند
یک مشکل خیلی بزرگ در زندگی داشتم حل شد

پس طلاق گرفته‌اید.

اوضاع آلمان برای مهاجرت چطور است؟ این ویزای Job Seeker
را کمی در موردش می‌خواندم، بد به نظر نمی‌رسد.

[sonixax]

پس طلاق گرفته‌اید.

نه بابا کسی از اول به ما زن نداده بود

اوضاع آلمان برای مهاجرت چطور است؟ این ویزای Job Seeker
را کمی در موردش می‌خواندم، بد به نظر نمی‌رسد.

راستش خبر ندارم از این نوع ویزا، ولی در کل آلمان از بقیه اروپا راحت تر و بهتر است.

[Scary]

آیا ترامپ ویزای آمریکا رو برای افغانی‌ها حذف کرده؟

[sonixax]

آیا ترامپ ویزای آمریکا رو برای افغانی‌ها حذف کرده؟

خیر!
اینطوری بود الان افغانستان خالی شده بود! آمریکا شده بود افغانستان.
ایران هم افغانستان رو به خاک خودش اضافه کرده بود

[Nadia]

یادش بخیر چه روزایی اینجا داشتم همیشه همینطور خلوت بود ولی الان خیلی خلوت تره

[Mehrbod]

چرایی خلوت شدن فروم رو نمی‌دونم؛ شاید مشغله‌ها، بالاتر رفتن سن، غم غربت، و قطع امید از این مردم ایران باعث این‌ جدایی‌ها شد. بااین‌حال، امیدوارم حاضرین به غایبین برسانند که هنوز هم در ایران فلک‌زده هستند کسانی که دغدغه‌های جدی پیدا کردن؛ مخصوصاً از اتفاقات دی‌ماه به بعد. گرچه نمود این دغدغه‌ها رو در توییتر فارسی می‌بینیم که منتهی شده به فحاشی، رتوریک آرمان‌گرایانه‌ی ناچه‌گواراها، آه کشیدن از نوستالژی‌های زمان شاه و سوگ‌نامه در فقدان کسایی که از دیار وجود به دیار عدم شتافتند. اما گرگ‌ها خوب بدانند در این ایل غریب گر پدر مُرد، پسری هست هنوز.

نه فقط خودم، بلکه یکی از دوستانم هم به‌عنوان مهمان وارد اینجا می‌شد و استفاده می‌برد و مطمئنم اون هم اگر بود، از همگی تشکر می‌کرد.

شوربختانه من توی این ایام نه روضه‌خوان خوبی‌ام و نه همان رتوریک آرمان‌گرایانه و سوگ‌نامه‌های آن‌چنانی ادبی بلدم بنویسم. همین متن ساده رو به‌عنوان تشکر و Tribute از ما پذیرا باشید.

با آرزوی بهترین‌ها،
داروین پشت و پناهتان

کسیکه بخشی از زمانش را به فلسفه ندهد بیرون از اینجا هم پرگاه به گرفتاری برمیخورد.