ابن سینا نوشته: حداقل جوابی که به شما می توان داد این است که خدا در آن آیات منظور از ممانعت از شرک و اجبار به هدایت را هدایت اجباری یا همان هدایت تکوینی می داند.یعنی اینکه شما هم مثل بقیه عالم هدایت شده هستی اما نه به اختیار خود بلکه به اجبار.توضیح آنکه انسان از آن جهت که اختیار دارد پس مسئولیت دارد و لذا باید از این اختیار خود در راستای عبادت خدا عمل کند. پس ما دو گونه هدایت داریم؛1-هدایت تکوینی2-هدایت تشریعی.تمامی عالم هدایت تکوینی دارد یعنی به سمت خدا در حرکت است، ولی هدایت تشریعی آن است که ما از اختیار خود در راستای عبادت خدا استفاده کنیم.پس اینکه خدا گوید ما می توانستیم همه شما را هدایت کنیم می تواند گفت این هدایت همان هدایت تکوینی است.