Dariush نوشته: درود. به دفترچه خوش آمدید.
از شما خواسته شده مقاله‌ای در این مورد بنویسید؟
من اگر بودم همان اولِ مقاله توضیح می‌دادم که چرا این پرسش یک «مصادره به مطلوب» است یا «پرسشِ گمراه کننده» است. بسی از بزرگانِ روانشناسی با این عقیده مخالف بوده‌اند و نهایتا آنچه را که ثابت می‌دیدند «هویت» بوده، نه شخصیت( شخصیت لایه‌ای رویی‌تر از هویت است). اکنون به نگر من شما مسیر خویش را چنین ترسیم بفرمائید: نخست نشان بدهید که شخصیت دقیقا چیست؟ تعریفی جامع از شخصیت داشته باشید، تمایزها و روابط‌اش را با هویت، ذهنیت، رفتار، روان ... نشان بدهید، سپس نشان بدهید که چرا این پرسش اشتباه است و باید اینطور پرسیده می‌شد :«آیا شخصیت انسان همیشه ثابت باقی می‌‌ماند؟ » . سپس بیطرفانه به این پرسش بپردازید و با رفرنس‌ها و مراجع معتبر نشان بدهید که اگر ثابت هست یا نه چرا؟ در این مورد به نظر بهتر است به نظراتِ بزرگانِ روانشناسی و فلسفه مراجعه بکنید و نظراتِ آنها را با هم مقابله بکنید.

ما اینجا پیش از این جستاری تقریبا در همین مورد داشته‌ایم:
هویت شخصی: مسئله بقای شخص در گذر زمان

یک نگاهی به این بیاندازید.

همه پست هارو خوندم (البته بجز پست های مهربد چون هیچی ازش نمیفهمم!)
بیشتر پست های شما توجهمو جلب کرد و چند تا نکته رو ازش نوشتم:
هویت یک ابزار است
هویت یعنی تلقی فرد درباره مفهوم من که دربازه زمان به وجود می اید
هویت وابسته به خود اگاهی است

چند تا سوال برام پیش اومد.
هویت وابسته به خود اگاهی است یعنی رباتی که توی سوال دوم ازش یاد کردم خوداگاهی داره یانه؟
اگه یه ربات دارای خوداگاهی و درک وجودی باشه میشه انسان خطابش کرد؟
چه چیزی باعث میشه نتونیم به یک ربات با ویژگی ها کامل انسان بگیم "انسان"؟
هویت فقط یک عمر ذهنیه و دراین باره وجود روح غیر مادی رو نفی میکند؟

+اینم بگم که توی مقاله باید خودم به یه نتیجه برسم و نباید از نظریه اندیشمندان پیشین استفاده کنم
هدفم هم از طرح این سوال برای استفاده از نظریات شما و دوستان دیگه برای رسیدن به یه مطلب کلی برای ارائه دادن هست.