Star Trek - Enterprise رو تقریبا تموم کردم. فصل آخرش رو دارم میبینم و بسیار ازش لذت بردم.
این سریال به نحو زیرکانه ای به مخاطب یاد میدهد که تفاوتهای میان آدمیان را راحت تر بپذیرد و متمدنانه با آنها کنار بیاید. زیرا که بسیاری از موجودات فضائی سریال عادتهای بسیار متفاوتی دارند و عادتها و کارهای به ظاهر عادی ما انسانها را زیر سئوال میبرند. یا حس اشرف مخلوقات بودن و برتری ما نسبت به سایر گونه ها را زیر سئوال میبرند.
یکی غذا خوردن در برابر دیگران را بی ادبی و توهین آمیز می داند. یکی جنس سوم دارد. یکی به انسانها می گوید Pink Skin و آنها را تحقیر میکند. گونه ای از آنها اقلیتی از مردمش را طرد کرده چون آنها را منحرف و هنجارشکن میداند و برای یافتن درمان بیماری ای که بیشتر مختص آن اقلیت است تلاشی نمیکند(اشاره به بیماری ایدز و همجنسگرایان که اوایل پیدایش بیماری، مردم ایدزی ها را طرد می کردند و همه آنها را همجنسباز مینامیدند). و .....
+
محیط کمابیش نظامی سریال باعث پدید اومدن حس دلتنگی مسخره ای در من شده. ناخواسته حسرت دوران سربازی و محیط نظامی و عملیاتی اون رو میخورم.