من با حرفهای امیر در مورد اینکه هر پدر و مادری شایستگی مراقبت از فرزندان را فقط به خاطر اینکه پدر و مادر است ندارد موافقم و معتقدم در این مورد تمام جوامع بشری به این موضوع آنطوری که باید رسیدگی نمیکنند، ولی هرچه به نوشته های امیر نگاه میکنم میبینم همه تئوری هستند و هیچکدام جنبه ی کاربرد گرایانه برای جوامع بشری امروزی را ندارند، منظور من هم صرفا دولت نبود بلکه هر نوع نهاد یا گروهی که شما برای تربیت بچه ها مد نظر دارید باز هم بهتر از خانواده بودن رو تضمین نمیکنند، من وجود خانواده را برای پرورش انسانها ضروری نمیدانم ولی میدانم وجود داشتنش به پرورش بهتر کمک میکند، این حرف را هم نه به این خاطر میزنم که خانواده ی من در پرورش من نقش خیلی عمده و به سزایی داشته، این را میگویم چون فکر میکنم خانواده ام آن طور که باید در پرورش من دخالت نکرده و فکر میکنم خیلی از مسیر های اشتباهی را که در زندگی به خاطر فهم و درک ناکافی رفته ام را خانواده ام میتوانستند منحرف کنند و من آرزو دارم کاش این کار را میکردند.