Mehrbod نوشته: اگر زندگی یک هومن[1] را بنگریم, از یک بازه‌یِ زمانی تا یک بازه‌یِ زمانی میتواند رنجمند باشد, سپس به سوی خوشی برود.
چرا همین را برای هومنی[2] نبینیم؟
در کشور بدوی‌ای که میگویی شاید براستی خوشبخت‌تر از ما باشند, ولی آیا با پیشرفت دانش بسویی نمیرویم که فرجام[3] پایانی به خوشبختی بیشتر بیانجامد؟

What?

خوب اینکه دلیل نمیشود،ممکن هم هست به سمتی میرویم که به بدبختی بسیار بیشتر میانجامد،بنظر من قبول اینکه حس کنجکاوی و علاقه به کنترل بر طبیعت که مخصوصا پس از روشنگری براه افتاده رانه اصلی است و میشود گفت بدون ترمز،اینکه کجا میرود بیش از اینکه بخواهد توجیهی باشد برای اینکه ما کنترلش را داریم خودش یک سوال است که واقعا معلوم هم نیست چه شود.
یکمقدار هم مقایسه خوشبختی بدون در نظر گرفتن ارزش دانستن حقیقت و زندگی در «بهشت احمق‌ها» سخت هست.اگر اصلا بشه واقعا خوشبختی او اینجوری مقایسه کرد اصلا