Nâxodâ نوشته: جدا از بحث ادبیات کثیف و چندش‌آور, این دوگانگی در نوشتار و گفتار به نگر من نمایانگر پدیده‌ای بیمارگونه است که از جدایی[1] میان اندیشمند و آدم هام[2] سخن
میگوید, چنانکه اگر کسی خواست چیزی بنویسد باید یک «نگارش ویژه»‌ای برای خود در پیش بگیرد, گوییکه نوشتن پدیده‌ای سراسر دگرسان[3] از گفتن است!

استفاده از کلمات "سه کاف" دار یا فحش های "کش دار" در محاورات روزمره زیاد و کم استفاده میشه. اما چیزی که چندش آوره یا استفاده ی بسیار زیاد شخص از این کلمات در محاوره ست یا ذکر جزئیات استفاده از این کلمات در محاورات.

مثلا در این تاپیک مورد دوم رو شاهد بودیم.