بنده اساسا با ازدواجی که از راه خطبه عقد یک روحانی ، کشیش کلیسا ، خاخامهای یهود ، موبدان زرتشتی و .... باشد مخالف هستم و آن به این دلیل است که من "دین" را چیزی مانند "ایسم" و حزب سیاسی می دانم . من به "وجدان" (که آن را خدای خود می دانم) و "ایمان" اعتقاد داشته و دارم و هرگز خودم را گرفتار هیچ آئین و مذهبی نخواهم کرد . نه جهنمی می شناسم و نه بهشتی . جهنم و بهشت در همین دنیا است . جهنم و بهشت همین چیزی است که در این دنیا می بینید . حال اگر دوست دارید به من لقب کمونیست بدهید ، میل خودتان است . اگر می خواهید بگویید من "کافر" هستم ، باز هم میل خودتان است . این نظر و عقیده ای است که من دارم . من اگر یک روزی کسی را دریابم که می تواند همراه و همدم زندگی من باشد و بخواهم با او زندگی کنم ، هیچ نیازی نمی بینم که به این رابطه زنا شویی رنگ و بوی شریعت و مذهب بدهم ( عقد ) و دلیلش هم مسلما از آنجایی ناشی می شود که به قول دوستان من کافر هستم !!

به عقیده من آن مهر و علاقه و عشقی که در قلب طرفین ایجاد می شود بسیار مقدس تر از هر کلام و آیه ای است که می خواهند بوسیله آن دو نفر را به هم محرم (!) کنند .

اگر به خاطر این اظهار نظری که امشب کردم سرم برباد نرفت و زنده ماندم ، باز برای شما در این مورد سخن خواهم گفت

برگرفته شده از وبلاگ زنده یاد امید میرصیافی