sonixax نوشته: آها !
و بعد از این همه سال که هنوز هم همه چیز کوپونی است به خاطر آن است که در سال هزار و نهصد و درشکه یک عده ای همه کشور را چاپیده بودند !
بماند که تمام داریی همان چپاینده ها (کسانسی که چاپیده اند) توسط کمونیستها قلمبه به اسم ابزار تولید و سرمایه و ... چاپیده شد ریخته شد در شکم مبارک آغا استالین و مستر ایل قلنبه و مرحوم مظلوم مائو !

اینهم بیجاست، یک جنگ درونی و دو جنگ جهانی و جنگ سرد و فروبند ها و دیگر سیتز هارا زیر فرش جارو کردید که چنین برآوردی
به خوانندگان بدهید؟ شکم استالین را به دروغ به اندازه ی نهنگ گنده کردید؟ مگر یک آدم در زندگی چه اندازه میتواند بخورد و بپوشد؟
هرگز دیده نشد که استالین زندگی لوکس داشته باشد. گران ترین گسارش او هم تنباکوی پیپ اش بوده . همچنین از استالین
هیچ پولی بجای نماند و هیچگونه دارایی نداشت. بهتر است پیش از انگ و و گفتن سخن های بی مایه کمی خود را آگاه کنید!
•

پارسیگر

sonixax نوشته: دوستان میگویند داشتن حق وتو و عضویت در شورای امنیت نشان از خفن پفنی و پیشرفته بودن روسیه دارد :دی

نه، پس نشان از چی دارد؟
وتو که در دید شما نشانگر بزرگی نیست،
ساختاوری سنگین سترگ هم که نشانگر بزرگی نیست،
کانی های بیشمار هم که نشانگر بزرگی نیست!
بمب اتم که هم نشانگر بزرگی نیست،
گاز و نفت هم که گفتید نشانگر بزرگی نیست،
موشک و ارتش هم که "فشفشه" نام نهادید و نشانگر بزرگی نیست،
داشتن ششمین سرایداشت بزرگ جهان که نشان بزرگی نیست purchasing power parity (PPP).
هموندی در G8 هم که نشان بزرگی نیست!
ساختاوری کیهان نوردی و پرتاب ماهواره هم که نشانگر بزرگی نیست!
داشتن بهترین هنرستان های موزیک و باله و اپرا و .. هم که نشانگر بزرگی نیست!
درو کردن بیشترین مدالها در المپیک ها هم که نشان بزرگی نیست!
تنها نشان بزرگی این است که سرکار sonixax خوشش بیاید یا نیاید!
:e057::e057:
•
پارسیگر

آخه اینا که شما میگی، همش یا بیشترش رو میشه با زور و ظلم هم بدست آورد.
میشه از برده ها بیگاری کشید و کاخ ها و شهرهای پرشکوه ساخت، میشه قدرت اقتصادی و نظامی جمع کرد.

پس چه چیزی معیار مدینهء فاضله است؟

بنظرتون اینکه انسانها واقعا انسان باشن و انسانی فکر و عمل و زندگی کنن نیست؟
حتی اگر چندان ثروتمند نباشن.
حتی اگر فناوری چندانی نداشته باشن.

من یکی دوبار فیلمهای مستندی دیدم که مردم مثلا در تبت یا جاهای شبیه اون چقدر طبیعی و شادمان و انسانی زندگی میکردن.
شاید به اون بشه گفت زندگی و پیشرفت واقعی.

تازه تبت هم که همون چین کمونیست نذاشت اونطور بمونه. حمله کرد گرفت و ظلمهای زیادی بهشون کرد و زندگی اونجا رو هم تغییر داد.

مزدك بامداد نوشته: داشتن ششمین سرایداشت[3] بزرگ جهان که نشان بزرگی نیست purchasing power parity (PPP).

هست مزدک خان هست. ولی پیوندی به کمونیسم و آموزه هاش نداره. اگر شیخ خلیفه آل ثانی هم با اسلامش در اون کشور عریض و طویل حکومت میکرد همچین اقتصادی میشد. اقتصاد بزرگ روسیه بر پایه منابع طبیعی که از مختصات این کشوره بوجود آمده نه کوشش و قوت و توانایی کمونیسم.

kourosh_bikhoda نوشته: هست مزدک خان هست. ولی پیوندی به کمونیسم و آموزه هاش نداره. اگر شیخ خلیفه آل ثانی هم با اسلامش در اون کشور عریض و طویل حکومت میکرد همچین اقتصادی میشد. اقتصاد بزرگ روسیه بر پایه منابع طبیعی که از مختصات این کشوره بوجود آمده نه کوشش و قوت و توانایی کمونیسم.

!You are talking in circles

ایران هم کشور پهناور و بزرگ و پُربنمایه‌ای است, ولی میبینیم ٣٠ ساله با سرمایه‌داری نتوانسته
به هیچ جا برسد که هیچ, هر چه بنمایه داشته را هم سوزانیده و به مرز ورشکستگی نزدیک میشود.

آمریکای سرمایه‌دار هم که همین چند روز پیش دولت را بست (shutdown کرد)!

آمار گرسنگان آنرا هم که (در پولدارترین کشور جهان!!) برایتان آورند, براستی به چه دلتان خوش است؟

Mehrbod نوشته: زیرا بسادگی فاکتور انگیزه را آن میان لاپوشانی
کرده‌اید

اینها دیگه برای کسی ارزش نداره. نتیجه فقط قابل بحث هست. اینکه به چه علت و انگیزه ای رخ داده زیاد مهم نیست. و چون نتیجه در هر دو مدل یکسانه، استدلال جناب مزدک هم در هر دو قابل کاربرده که انصافن استدلال آخوندی هستش. امروز یک پدر از پسرش قبولی در فلان دانشگاه یا فلان رشته رو میخواد. کاری به جزئیات نداره که روزانه 10 یا 2 ساعت درس میخونه. در علم مدیریت امروز هم نتیجه مهمه. مدیران امروز مثلن رسیدن به سطح رضایت مشتری 98 درصد رو از سیستم طلب میکنند به شرطی که با سایر اهداف کیفی تداخل نکنه و سازمان های مشتری یا سازمان های ناظر هم فقط با اعداد کار دارند که حاصل نتایج هستند. پس میبینید که انگیزه یک دیدگاه درونی هست و برای بیرون فاقد ارزشه.

Mehrbod نوشته: براستی به چه دلتان خوش است؟

واقعن! دلم رو باید به دولت شکم گنده و با یال و کوپال کمونیستی خوش کنم.

Mehrbod نوشته: ایران هم کشور پهناور و بزرگ و پُربنمایه‌ای است, ولی میبینیم ٣٠ ساله با سرمایه‌داری نتوانسته
به هیچ جا برسد که هیچ, هر چه بنمایه داشته را هم سوزانیده و به مرز ورشکستگی نزدیک میشود.

اتفاقن اشکال ایران اینه که چسبیده به ته مانده های کمونیسم. وگرنه اگر الان دستش در دست امپریالیسم عزیز بود که الان اینجا بهشت روی زمین بود.

kourosh_bikhoda نوشته: اینها دیگه برای کسی ارزش نداره. نتیجه فقط قابل بحث هست. اینکه به چه علت و انگیزه ای رخ داده زیاد مهم نیست. و چون نتیجه در هر دو مدل یکسانه، استدلال جناب مزدک هم در هر دو قابل کاربرده که انصافن استدلال آخوندی هستش. امروز یک پدر از پسرش قبولی در فلان دانشگاه یا فلان رشته رو میخواد. کاری به جزئیات نداره که روزانه 10 یا 2 ساعت درس میخونه. در علم مدیریت امروز هم نتیجه مهمه. مدیران امروز مثلن رسیدن به سطح رضایت مشتری 98 درصد رو از سیستم طلب میکنند به شرطی که با سایر اهداف کیفی تداخل نکنه و سازمان های مشتری یا سازمان های ناظر هم فقط با اعداد کار دارند که حاصل نتایج هستند.

پس اگر کسی هم کشته شد ما نباید نگاهی به انگیزه‌ آنجا داشته باشیم؟ که از روی پدافند بوده, از روی آفند بوده؟ تنها باید به این بنگریم یکی کشته شد و مهر گناهکار بزنیم؟ (:

kourosh_bikhoda نوشته: پس میبینید که انگیزه یک دیدگاه درونی هست و برای بیرون فاقد ارزشه.

پس برای چه در دادگاه به انگیزه‌یِ کنش میپردازند, اگر "فاقد ارزش" است!؟



پارسیگر

kourosh_bikhoda نوشته: اقتصاد بزرگ روسیه بر پایه منابع طبیعی که از مختصات این کشوره بوجود آمده نه کوشش و قوت و توانایی کمونیسم.

اینهم بیجاست.
اگر تاریخ میخواندید، میدید که لنین و استالین در راه گسترش ساختاوری سنگین,
کهربایی کردن و مدرن کردن کارخانه ها و کارگاه ها و زیرساخت روسیه/شوروی
چه ها کردند. همین اکنون مگر ایران پر از نفت نیست؟ ولی ابزار و فند بیرون کشیدن
انرا ندارد! کانی ها زمان ی سود آورند که ابزار نوین کانآوری داشته باشید وگرنه
با بیل نمیتوان میلیونها تـُن خاک مس را به شمش مس فراگرادانید!
•

کان = معدن
کان= ماده ی معدنی
کانی ها = مواد معدنی minerals
کانآوری = تولیدات و استخراج معدنی mineral industry
فراگرداندن = تبدیل، ولی به درجه ی بهتر : weiterverarbeiten; veredeln {vt} (zu etw.) [techn.] [econ.] to process sth. (into sth.)

پارسیگر

Mehrbod نوشته: پس برای چه در دادگاه به انگیزه‌یِ کنش میپردازند, اگر "فاقد ارزش" است!؟

به قول مزدک هوش نکردید چه شد. این یک نکته مدیریتی هست و برای مقاصدی که فعل "مدیریت" در اونجا کاربرد داره استفاده میشه. مثلن مدیریت یک تولدی یا کشور. این تئوریِ نتیجه گرایی هم در رده های بالای مدیریت روز جهان کاربرد داره (یاد احمدی نژاد افتادم) و از طرف تئوری پردازان مدیریت بنا شده نه از طرف حقوق دانان.