Reactor نوشته: یک همچین آدمی شخصیتش ناقصه و همیشه میلنگه!
البته آدمی با طرز تفکر شما هم شخصیتش کامل نیست!

ری‌اکتور من متوجه نشدم، نماد آواتارت یک آتئیست است که با استدلال خود دارد
کتاب دین را پاره می‌کند یا یک آتئیست پرزور و کله شق است که دین را پاره پاره می‌کند؟

اگر در اینجا "زور و قدرت" نماد "استدلال و منطق" هستند که خوب تیپ این آقا چیزی که بهمنیار گفت نخواهد بود:

بهمنیار نوشته: تیپ این آقا به آن ها می ماند که می گویند تا زور داری عقلت را به کار نیانداز

Reactor نوشته: به نظر من شخصیت یک انسان کامل باید چند تا پارامتر داشته باشه:
هوش و عقل و منطق (باطن) , تیپ و قیافه و هیکل و زور بازو (ظاهر) , ثروت( یعنی پول و هر چیزی که بشه با پول خرید! (از همه مهمتر و هرچی بیشتر بهتر)) (ظاهر و باطن)

من هم با این سراسر موافقم و فکر می‌کنم آن برداشتی که ما از روشنفکری و آدم‌های
روشنفکر زمانمان داریم نیاز به دگرگونی‌هایی بنیادین و اساسی در فلسفه زندگی کردن ایشان دارد.

برای نمونه نخستین چیزی که از فکر کردن به "روشنفکر" به ذهن ما می‌آید یک آدم لاغر و
جسمی نسبتا ضعیف است که عینک می‌زند، به ظاهر خود چندان نمی‌رسد و به مادیات
و پول هم علاقه ویژه‌ای نشان نمی‌دهد و در یک دستش سیگار و دست دیگر کتاب گرفته است.

این به نگر من، بایستی اینگونه باشد که زمانی که می‌گوییم "روشنفکر"، تصور
یک آدم ورزیده (اگر مرد بود) با ظاهری آراسته و تمیز، و جسمی سالم و تندرست
جلوی چشم بیاید که از دید مادی و ثروت نیز در تنگدستی و فقر و نداری به سر نبرد.


یک روشنفکر به نگر من بایستی در همه گوشه‌های زندگی خود روشنفکر باشد،
اگر نه چیزی بیشتر از یک هنرمند نخواهد بود که هنر وی در استدلال آوردن کوتاه می‌شود.