عوامل تعیین کننده

نویسنده مقاله فوکوس بر این تاکید کرده که احتمال بکارگیری نیروی پیاده نظام در جنگ میان اسرائیل و ایران بسیار کم است. به همین دلیل نیز حتی اگر تعداد تانک‌ها و نیروی زمینی هردو طرف قابل توجه باشد، اما در این جنگ نقش تعیین کننده ندارند.

آن‌‌چه نهایتا تعیین کننده برتری در جنگ احتمالی میان اسرائیل و ایران است، نیروی هوایی است. چیزی که اسرائیل به شدت برای آن سرمایه‌گذاری کرده است. حتی با قوی‌ترین موشک‌ها هم اسرائیل قادر به نابودی تاسیسات اتمی زیرزمینی ایران نیست. این موشک‌ها تنها باید با استفاده از رادار، با دقت بالا و به کرات بر مراکز هسته‌ای ایران اصابت کنند تا اثرگذار باشند. البته اسرائیل این موشک‌ها را در اختیار دارد به علاوه صدها هواپیمای جنگی F-15 و F-16 که باید بتوانند به حریم هوایی به شدت محافظت شده ایران و مراکز بسیار دوردست هسته‌ای با دفاع ضدهوایی بالا نفوذ کنند.

این که اسرائیل چند فروند از این هواپیماها از آمریکا دریافت کرده موضوعی بسیار محرمانه است. تعداد آن‌ها ۴۶۰ عدد تخمین زده می‌‌شود. اسرائیل این جت‌ها را مجهز به مخاذن حمل سوخت اضافی کرده است. این کار باعث شده که جت‌های جنگی اسرائیل بتوانند مسافتی طولانی پرواز کنند و فاصله ۱۵۰۰ کیلومتری با ایران را پشت سربگذارند.