مزدك بامداد نوشته: پندار ها از داده هایی که در مغز هستند میایند و این داده ها در بستر فرهنگی به مغز راه یافته اند. پس پندار های کسانی که در یک زمینه و بستر فرهنگی بزرگ شده اند، میتواند تا درسد بالایی یکسان باشد. در زمینه های دیگر هم همین است، برای نمونه برای مردم ایران خورشت قورمه خوشمزه مینماید ، برای مردم عربستان آبگوشت سوسمار خوشمزه مینماید. خواب هایی که مردم ایران می بینند که به زیارت مکه و چه میدانم کربلا دست یافته اند را روسها نمی بینند ! کمابیش همه ی مردم جهان هم خواب میبینند که پول هنگفتی بدستشان افتاده ! پس هزاران و بساکه میلیونها پندار همانند بازهم پندار هستند و گروهی بودن آنها، آنهارا به پرهون (دایره) هستی فربودین ( وجود واقعی) نمی آورد!

منظور شما را فهمیدم که چیست اما باز هم میگویم این چه ربطی به سوال من دارد؟ چه یک ایرانی چه یک عرب چه یک روس چه یک آمریکایی به کنار از اینکه چه دوست دارند و چه باوری دارند در هنگام تجربه نزدیک به مرگ یک توهم یکسان دارند که همان تونل نور و خارج شدن از جسم هست حال آنکه میبینیم همه انسان ها خواب میبینند اما خوابشان یکسان نیست. همه معتادان به شیشه توهم میزنند اما توهمشان یکسان نیست. من نمیخواهم از این سوالم وجود خدا و روح و تناسخ و اینها را اثبات کنم بلکه میخواهم بگویم همینطور راحت نمیشود گفت توهمه و تمامی این تجربیات را زیر سوال برد. اگر توهمه پس این همه شباهت در توهمات اتفاقیه؟! باید تحقیقات بیشتری صورت پذیرد و علت یکسان بودن این تجربیات مشخص شود و تا اون روز نمیتوان با گفتن اینکه همه اینها توهم هست تمامی جوانب را در نظر نگرفت.

مزدك بامداد نوشته: ‮دانش و فن‬ - ‭BBC ‮فارسی‬ - ‮در لحظه مرگ فعالیت مغز افزایش پیدا می‌کند‬

در لحظه مرگ اکسیژن و قند به مغز نمیرسد و علت توهم نرسیدن اکسیژن و قند هست. خب من هم در جواب میگویم اینکه شما پارانوید هستید به این معنا نیست که کسی نمیخواهد شما را بکشد!