03-27-2015, 05:33 PM
آدم وقتی قدرت حقیقی داره، اصلا دنیا براش زیباتر میشه، به نیکی امیدوارتر میشه.
لذت فکر کردی فقط لذت همسر و بچه و اینکه بری مسافرته؟ باید بگم پس از خیلی لذت ها بی خبری اصلا نمیدونی چه چیزهای هست. لذت های زیادی هست. لذت های پایدارتر و عمیق تری هم وجود دارن. شاید چون تجربه نکردی مغزت هم نمیکشه اصلا درک نمیکنی من چی میگم!
آدم وقتی قدرت درونی داره حتی موقعی که داره بطور عادی توی خیابون راه میره میتونه لذت ببره. من اینو چندین بار تجربه کردم. خیلی هم حال میده. همین جسم که بنظر خیلی ساده و سطحی میاد، بدن انسان، میشه از اینکه هست خیلی قویترش کرد، و اونوقت میبینی که چقدر لذت و حال داره و واسه آدم راحتی میاره.
من یه وقتایی توی خیابون راه میرم گاهی شده انرژی در حد زیادی توی بدنم میاد بدنم هم آماده و روی 100% بازدهی قرار داره از اونور خب رزمی کار کردم و هنوزم ورزش میکنم، از اونور از نظر درونی و روانی روحیه جنگندگی و رزمی دارم، با قدرت و چالاکی جسم که ترکیب میشه یک حالی میده به آدم اصلا. مثلا چند وقت پیش توی یه حالت اوج قدرت بدنی بودم، اومدم سر پیچ یجا دور بزنم اصلا بدون اینکه خودم از قبل متوجه باشم یهو همین که اراده کردم مغزم فرمان داد به بدن و عضله ها، با همچین چالاکی و قدرت و سرعتی تغییر مسیر دادم که صدای باد توی هوا توی گوشم اومد مثل پلنگ شد بودم، اون موقع اصلا حال کردم گفتم ایول عجب قدرتی عجب سرعت و هیبتی! واقعا لذت بخشه آدم بتونه همیشه اینطور باشه از اون درپیتی که الله بقول خودش آدم رو آفریده تونسته دربیاره خودش رو، خیلی لذت داره آدم احساس آرامش و موفقیت میکنه.
میدونی من از این چیزا حال میکنم. لذت من، هدف من اینه. اینکه دنیا و زندگی و عوامل بیرونی نتونن برام سد بشن نتونن بهم صدمه بزنن نتونن منو رنج بدن. برای من اینکه یک جسم ضعیف رو از این سو به اون سو ببرم از این شهر ببرم یه شهر دیگه مثلا طبیعت رو نگاه کنم هوا رو تنفس کنم لذت ببرم، نمیگم هیچ لذت و تفریحی توش نیست، ولی حقیقتا خیلی کمتر از بقیهء مردم به این چیزا نیاز دارم و اهمیت میدم، من دنبال چیزهایی هستم که کشف کردم بالاتر و پایدارتر و خیلی قوی تر از این هستن. و اون قدرتهای اصیل و درونیه که شامل قدرت جسم هم میشه. مثل قدرت یه استاد کنگفو خفن. قدرت رزمی. اینه پا روی زمین که میذاری یه موجود قوی و مسلط شده بر طبیعت باشه که پا روی زمین میذاره. روان قوی، جسم قوی، اراده ای که جهان مادی در برابرش سر فرود میاره! این برای من نه تنها مسئلهء مادی، بلکه مسئلهء روحانی و معنوی هم محسوب میشه. برای من تجلی اراده و قدرت روحانی خودم به این شکله در این جهان مادی در همی جا همین وقت باید تجربش کنم باید بالفعلش کنم باید تثبیت و ثابتش کنم.
اما امثال تو چی میفهمن از این حرفا، نمیدونم!
آیا اصلا درک میکنی اصلا قابل هضم هست برات آیا کوچکترین دریافت و احساس مشابهی داشتی تاحالا!
آیا شکوه واقعی رو در برابر شکوه خیالی و وعده و وعید میدونی چیه فرقشون؟
لذت فکر کردی فقط لذت همسر و بچه و اینکه بری مسافرته؟ باید بگم پس از خیلی لذت ها بی خبری اصلا نمیدونی چه چیزهای هست. لذت های زیادی هست. لذت های پایدارتر و عمیق تری هم وجود دارن. شاید چون تجربه نکردی مغزت هم نمیکشه اصلا درک نمیکنی من چی میگم!
آدم وقتی قدرت درونی داره حتی موقعی که داره بطور عادی توی خیابون راه میره میتونه لذت ببره. من اینو چندین بار تجربه کردم. خیلی هم حال میده. همین جسم که بنظر خیلی ساده و سطحی میاد، بدن انسان، میشه از اینکه هست خیلی قویترش کرد، و اونوقت میبینی که چقدر لذت و حال داره و واسه آدم راحتی میاره.
من یه وقتایی توی خیابون راه میرم گاهی شده انرژی در حد زیادی توی بدنم میاد بدنم هم آماده و روی 100% بازدهی قرار داره از اونور خب رزمی کار کردم و هنوزم ورزش میکنم، از اونور از نظر درونی و روانی روحیه جنگندگی و رزمی دارم، با قدرت و چالاکی جسم که ترکیب میشه یک حالی میده به آدم اصلا. مثلا چند وقت پیش توی یه حالت اوج قدرت بدنی بودم، اومدم سر پیچ یجا دور بزنم اصلا بدون اینکه خودم از قبل متوجه باشم یهو همین که اراده کردم مغزم فرمان داد به بدن و عضله ها، با همچین چالاکی و قدرت و سرعتی تغییر مسیر دادم که صدای باد توی هوا توی گوشم اومد مثل پلنگ شد بودم، اون موقع اصلا حال کردم گفتم ایول عجب قدرتی عجب سرعت و هیبتی! واقعا لذت بخشه آدم بتونه همیشه اینطور باشه از اون درپیتی که الله بقول خودش آدم رو آفریده تونسته دربیاره خودش رو، خیلی لذت داره آدم احساس آرامش و موفقیت میکنه.
میدونی من از این چیزا حال میکنم. لذت من، هدف من اینه. اینکه دنیا و زندگی و عوامل بیرونی نتونن برام سد بشن نتونن بهم صدمه بزنن نتونن منو رنج بدن. برای من اینکه یک جسم ضعیف رو از این سو به اون سو ببرم از این شهر ببرم یه شهر دیگه مثلا طبیعت رو نگاه کنم هوا رو تنفس کنم لذت ببرم، نمیگم هیچ لذت و تفریحی توش نیست، ولی حقیقتا خیلی کمتر از بقیهء مردم به این چیزا نیاز دارم و اهمیت میدم، من دنبال چیزهایی هستم که کشف کردم بالاتر و پایدارتر و خیلی قوی تر از این هستن. و اون قدرتهای اصیل و درونیه که شامل قدرت جسم هم میشه. مثل قدرت یه استاد کنگفو خفن. قدرت رزمی. اینه پا روی زمین که میذاری یه موجود قوی و مسلط شده بر طبیعت باشه که پا روی زمین میذاره. روان قوی، جسم قوی، اراده ای که جهان مادی در برابرش سر فرود میاره! این برای من نه تنها مسئلهء مادی، بلکه مسئلهء روحانی و معنوی هم محسوب میشه. برای من تجلی اراده و قدرت روحانی خودم به این شکله در این جهان مادی در همی جا همین وقت باید تجربش کنم باید بالفعلش کنم باید تثبیت و ثابتش کنم.
اما امثال تو چی میفهمن از این حرفا، نمیدونم!
آیا اصلا درک میکنی اصلا قابل هضم هست برات آیا کوچکترین دریافت و احساس مشابهی داشتی تاحالا!
آیا شکوه واقعی رو در برابر شکوه خیالی و وعده و وعید میدونی چیه فرقشون؟