azadah نوشته: درود

آزادی عقیده – جزو حقوق اولیه افراد است . كه حكومت مردم سالار وظیفه دارد برای مردم خویش تامین نماید . حتی وقتی حكومت یك باور مذهبی خاص را مضر بداند . مكلف است امنیت پیروانش را تامین نماید .
آزادی منحصر به جسم انسان نیست . كه فكر و روح نیز به آزادی محتاج است . مردمی كه فكرشان آزاد نیست هیچگاه آزاد نخواهند شد . بلكه به وسعت تفكرشان قفسی دیگر را تجربه خواهند كرد . بنابراین تمام شهروندان می باید در ابراز عقیده و پیروی از باورهای درونشان آزاد و مختار باشند .

آزادی مذهب شامل حق عبادت تك نفره و یا گروهی می گردد كه فرد می تواند در میان جمع و یا در خلوت خویش به جای آورد . و نیز شامل حق مشاركت در مراسم مذهبی و اجرای مناسك و نیز آموزش دین می شود . كه در همه حال باید بدون ترس از آزار حكومت یا گروههای دیگر جامعه و با آزادی كامل انجام گیرد .

درود بر شما

همانطور که مزدک گرامی هم اشاره کردند، از نظر من هم آزادی دین و مذهب عبارتی مبهم است. و باید در قانون مشخص شود که منظور از آن چیست. اگر منظور داشتن یک عقیده یا بیان و تبلیغ آن است، بله آزادی مذهب باید به رسمیت شناخته شود. اما اگر منظور اجرا و اِعمال احکام و عقاید دینی است، خیر. لزوما نباید آزاد باشد. چون ممکن است یک دین احکام قربانی کردن انسان، کشتن کافران، کشتن یا مجازات گناهکاران، ... را داشته باشد. که اسلام ِ اسلامگرایان(اسلام واقعی؟) دقیقا در همین گروه از مذاهب قرار میگیرد. پس آزادی ِ مذهب بی معنیست و نمی شود هر مذهبی را آزاد گذاشت، مگر اینکه صراحتا گفته شده باشد که منظور، داشتن یک عقیده یا تبلیغ و بیان آن است و نه اِعمال آن.
(البته طبعا منظور شما هم این نبوده که این نوع ادیان را آزاد بگذاریم، ولی ممکنه همچین برداشتی از حرفتون بشه.)

تاکید میکنم که با آزادی مسلمانان ِ عادی کشور موافقم. اکثریت مسلمانان کشور در یک حکومت سکولار به خوبی و خوشی در کنار پیروان ادیان و عقاید دیگر خواهند زیست و مشکل حادی ایجاد نمیکنند. منظور کسان دیگری بود. مسلمان ِ اسلامگرا با مسلمان عادی تفاوت زیادی داره.

درود

آزادی بیان نقش اساسی در زندگی انسانها دارد . چرا كه همه انسانها یكسان فكر نمی كنند . اندیشه ها متفاوت و گاهی متضاد در میان متفكرین وجود دارد . لذا فضای مردمسالاری كه در واقع میدان تبادل افكار است . امكان می دهد نظرات بیان شوند تا در اثر برخورد اندیشه ها . اندیشه نو پدید آید .

گرنبودی در جهان امكان گفت / كی توانستی گل معنا شكفت

گفتمان آزاد در فضای چند صدائی می تواند سفسطه را رسوا كند . اوهام را از اذهان بزد اید . تعصب جاهلانه را خنثی نماید و واقعیت ها را بركرسی عقل و منطق بنشاند .
كنوانسیون حقوق مدنی و سیاسی سازمان ملل متحد – مصوبه 26 دسامبر 1966 در ماده نوزدهم خود آورده . هركس حق دارد نظرات خود را بدون دخالت و ممانعت دیگران بیان نماید . در قرآن هم آیه ای هست در سوره زمر كه بعضی ها آن را در ارتباط با آزادی بیان می دانند .

سوره (39) زمر آیه 18 می فرماید . فبشر عبادی الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه ... بشارت ده آن بندگان را كه سخن بشنوند و نیكوترین آن را عمل كنند . در آئین زرتشت . یسنا 30 / بند 2 می خوانیم . بهترین گفته ها را بكوش بشنوید . با اندیشه ای روشن برآن بنگرید . سپس هر زن و مرد آزادانه راه خود را برگزیند .

بزرگی می گوید . بسیاری از مشكلات دنیا حل می شد . اگر رو در روی همدیگر حرف می زدیم نه پشت سر یكدیگر .

آزادی بیان می تواند در رسانه ها . مجامع عمومی . كانونهای حزبی و تشكیلاتی . سندیكاهای كارگری . میتینگهای انتخاباتی . كنفرانسها و مناظره تلویزیونی تجلی كند . و شامل نشر كتاب هم می شود . همین طور مسائل سیاسی و اجتماعی نیز در پناه آزادی بیان قابل طرح و بررسی می باشد .