بیایید فکر کنیم که کیبردمان از آب ساخته شده است؟ چطور ممکن است؟ من به شما می گویم: مگر شما خمیر را به هزار شکل و شمایل در نمی آورید؟ همه ی این اشکال در واقع قیافه های مختلفی اند که یک چیز، همان خمیر به خود گرفته است. تالس هم بی تردید مجسمه های مختلفی دیده بود که همه شکل های مختلفی از همان مایه ی مجسمه سازی بودند. وقتی خمیر میتواند آدم بشود، چرا آب نتواند کیبرد بشود؟! البته ما می توانیم توضیح دهیم که خمیر چطوری شکل آدم شده، ولی نمی توانیم توضیح دهیم که آب چطوری کیبرد شده، و این ما را به ایرادی رهنمون می کند که ارسطو هم به تالس و دیگر فیلسوفان ایونیایی وارد دانسته.

اما خوب که چه؟ تالس چه مرگش بود که فکر کرد باید جهان خمیر مایه ای داشته باشد؟ می خواست چه مشکلی را حل کند؟