Unknown نوشته: یک مسئله هست که در دو جا خودش را نشان می دهد؛ تولد و خودکشی. و آن، مقایسه میان وضعیت نیستی با سایر شرایط زندگی است. در حالت نرمال، ما همیشه بین دو شرایط زندگی متفاوت، در برآیند یکی را بر دیگری ترجیح می دهیم، به اینصورت که اگر آزاد بودیم بین آندو، یکی را انتخاب کنیم، در نهایت یکی را برمی گزیدیم. اما چه کسی میتواند بگوید که یک زندگی مرفه بهتر است، یا نیستی؟ یا اینکه زندگی تحت شکنجه بدتر است، یا نیستی؟ اینها سوالهایی هستند که به نظر من نمیتوان به آن پاسخ داد. درست مانند مقایسه مقادیر یک تابع در دو نقطه متفاوت است، در حالی که تابع در یکی از آن نقاط تعریف نشده باشد. اما بهرحال، هنگام تصمیم برای خودکشی یا بچه دار شدن، این پرسشها سر در می آورند. پ.ن. دوستان نیم فاصله را چگونه می نویسید؟

در مورد نیم فاصله. به نظر من مقوله ی خودکشی اینچنین با مقوله ی نبودن قابل مقایسه نیست، چون کسی که خودکشی میکند طعمی از زندگی را چشیده است ولی کسی که نیست، نبوده و شاید هیچ وقت هم نخواهد بود، جواب دادن به این سوال واقعا کار ساده ای نیست.