سارا نوشته: چه خوب بود که اگر خودتان نخست یک تعریفی از شعر می آوردید و اینکه به چه چیزی شعر می گویید؟ عده ای که بیشتر در عالم برونند و محو ظاهرند شعر را همان مجموعه ای از واژگان می دانند که در کنارهم یک ترکیبی موزون و آهنگین را بدهد! همین! دیگر معنا و درونمایه و روح و اصالت مهم نیست! در حقیقت جهانی که شعر متولد می گردد همان عالم برون است و بس.
اما در مقابل هستند افرادی که به عالم درون نظر می کنند و شعر را محصولِ عالم درون و جنونِ شاعر می دانند! این افراد جهانی را که در آن شعر متولد می گردد را همان عالم درون دانسته اند.
حال اگر ممکن است نظرتان را بفرمایید از دیدگاه شما در کدام عالم شعر متولد می گردد؟

من هم چون شما معتقدم که شعر در عالم دورن متولد می شود اما اگر میشود این پروسه ی تولد یافتن شعر آنهم در عالم درون را بگویید اصلا این عالم دورن چیست؟