Mehrbod نوشته: پاسخ این است که چه یک گازیلیون بار خط بیاید, چه نیاید, بود و
نبود آفریدگار اثبات نمیشود, زیرا توضیح‌ ساده‌تر و دم‌دستتری برای آن خواهد بود = تیغ اوکّام.

برخی برای نمونه میگردند با لغزش و نداشتن دانش بسنده از آمایشیگان / combinatorics میگویند احتمال اینکه
DNA از بیجان پدید بیاید بهمان و بیسار خرد است, پس چون پدید آمده آفریدگار هوشمند آنرا درست کرده. خب اینجا
چندین توضیح ساده‌تر جا افتاده‌اند, مانند همینکه با دادن "زمان بسنده" هر چیزی میتواند بسادگی پیش بیاید, هر
اندازه که برای ما باورش ناشدنی باشد. عددی که آنجا از خط آمدن پشت سر هم آوردید بسیار
بزرگ است, ولی با تریلیون تریلیون بار زمان بیشتر به آن دادن چرا نتواند بسادگی روی بدهد؟


رویهم‌رفته دانشی که بسوی اثبات آفریدگار هوشمند برود مانند کارآگاهی‌ست که بجای پیدا
کردن قاتل در نزدیکان و کسانیکه از مرگ کشته سود میبرند, در فراطبیعت و جن و اجّنه باشد.

تئوری‌ای در احتمالات وجود دارد که می‌گوید که یک پیشامد اگر بینهایت بار تکرار شود، همه‌ی
اتفاقات درون آن فضای پیشامد حتما حداقل یکبار رخ خواهد، حتی اگر احتمال هر کدام از آنها
بسیار بسیار ناچیز و نزدیک صفر باشد.

مثلا شما فرض کنید یک تاس دارید که به جای آنکه 6 وجه داشته باشد، صدهزار میلیارد
وجه داشته باشد. در اینجا احتمال اینکه وجه شماره‌ی 10 در یک پرتاب رو بیاید، 1 بر روی
صدهزار میلیارد خواهد شد که بسیار نزدیک به صفر است، اما صفر نیست. با اینحال
اگر شما همین تاس را بینهایت بار بندازید، حتما همه وجه‌ها حداقل یکبار رو خواهند آمد.