Nevermore نوشته: من خیابان های اصفهان را بسیار دوست می دارم.یادش به خیر چند سال پیش که وضع هوای تهران وحشتناک شده بود،یک مسافرتی به اصفهان(که آن هم بسیار آلوده است اما به پای تهران نمی رسد) داشتم که در بازگشت در ایستگاه راه آهن تهران براستی خلقم تنگ شد.در آن لحظه آرزویم بود که به جای تهران در اصفهان زندگی می کردم.

اصفهان شهر خوبی‌ست شهریار جان. مردمی بی‌آزار و نسبتا بافرهنگ دارد که کاری به کاری کسی ندارند. بارها شده که ساعتهای 2 و 3 بامداد در خیابانهای اصفهان آزادنه گشته‌ایم (گاهی با دختری در کنارم) اما هرگز کسی کاری به کارم نداشته. در شیراز که بودم، پس از ساعت 10 شب باید شهامت به خرج میدادم برای بیرون رفتن. در دیگر شهرها هم همینطور بود تقریبا.

اما اگر هوای صاف و خالص و شهری آرام با مردمی بافرهنگ همراه با طبیعیتی زیبا و روح‌بخش می‌خواهید رشت و کلا استان گیلان را از دست ندهید. دختران و والدین‌شان هم بسیار اوپن‌مایند هستند! برای دوستانی که از شهرهایی چون کرمانشاه و مشهد می‌آمدند اصلا قابل باور نبود که خیلی راحت به عنوان دوست پسر، با برادران و خانواده‌ی دختر در ارتباط باشند و روی سفره‌‌شان بنشینند!
من بی‌شک اگر نتوانم از ایران خارج شوم، تنها شهری که رغبت زیستن در آن را خواهم داشت، رشت خواهد بود!