11-19-2010, 09:32 PM
به نظر من پیوند مستقیمی بین زنجیر زنی و لات بودن وجود داره. زنجیر زدن مثل چاقوکشی و زورگیری، یک کار خشن و ناملایم هست. زنجیر زدن توام با درد کشیدن و باقی گذاشتن نشانه هایی از یک کار به اصطلاح بزرگ منشانه و مردانه (به سبک باقی گذاشتن جای چاقو یا خالکوبی زیر پوستی) هست که برای دسته ای از مردم که میخوان اینجوری خودشون رو نشون بدند و تا حدی هم به دلیل تغییر شرایط و فضا، نوع لات بازی و قلدری خودشون رو عوض کنند مساعد هست.
به همین دلیل هست که میبینید در اطراف دسته ها و تکیه ها همیشه افراد درب و داغون و کسانی که تا دیشب در همون محله مشغول زنجیر چرخوندن بودند پرسه می زنند. سردسته و ناظم دسته های عزاداری معمولن گـُنده لات ها هستند و کسانی که از همه بیشتر حرفشون میره.
تجربه فردی من میگه در محله هایی از تهران که محله های لات پرور و اوباش خیزی هست، تعداد دسته ها و تکیه ها بیشتره و این تنها به دلیل هایی هست که عرض کردم. من فکر میکنم باز هم مذهب (بطور خاص اسلام) جای خوبی در پشت جهل و نادانی و بیسوادی و لات بازی (به تبعیت از مولا علی) پیدا کرده. بنابر این گمان میکنم راه حل رهایی از این مسائل مثل همیشه دانایی و آگاهی هست.
به همین دلیل هست که میبینید در اطراف دسته ها و تکیه ها همیشه افراد درب و داغون و کسانی که تا دیشب در همون محله مشغول زنجیر چرخوندن بودند پرسه می زنند. سردسته و ناظم دسته های عزاداری معمولن گـُنده لات ها هستند و کسانی که از همه بیشتر حرفشون میره.
تجربه فردی من میگه در محله هایی از تهران که محله های لات پرور و اوباش خیزی هست، تعداد دسته ها و تکیه ها بیشتره و این تنها به دلیل هایی هست که عرض کردم. من فکر میکنم باز هم مذهب (بطور خاص اسلام) جای خوبی در پشت جهل و نادانی و بیسوادی و لات بازی (به تبعیت از مولا علی) پیدا کرده. بنابر این گمان میکنم راه حل رهایی از این مسائل مثل همیشه دانایی و آگاهی هست.
[COLOR="royalblue"]
چو بخت عرب بر عجم چیره گشت --- هـمـه روز ایـرانیـان تـیـره گـشـت
جهـان را دگـرگونه شـد رسم و راه --- تـو گـویـی نتـابـد دگـر مـهر و مـاه
ز مـی نشئه و نغمه از چـنگ رفـت --- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت
ادب خــوار شــد، هـنـر شـد وبــال --- بـه بستـنـد انـدیشـه را پـر و بــال
«توصیف فردوسی بزرگ از تازش اسلام به ایران»
[/COLOR]جهـان را دگـرگونه شـد رسم و راه --- تـو گـویـی نتـابـد دگـر مـهر و مـاه
ز مـی نشئه و نغمه از چـنگ رفـت --- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت
ادب خــوار شــد، هـنـر شـد وبــال --- بـه بستـنـد انـدیشـه را پـر و بــال
«توصیف فردوسی بزرگ از تازش اسلام به ایران»
خردگرایی و ایمان ستیزی