Canary نوشته: مخالفم.
به نظر من همونجور که کانت میگه عقل بدون حس گنگ و حس بدون عقل توخالیه.
تجربه پاسخ نهایی به کسی نمیده بلکه تجربه هم ارض عقل درستی و نادرستیه گزاره های ترکیبی رو از هم تمییز میده.
یه مثال سادش تماشاچی صحنه شعبده بازیه،تماشاچی با این که به جز جادو جمبل چیزی رو آروین نمیکنه اما به واسطه معرفت پیشینی که از شعبده بازی بازی داره تشخیص دیگری درباره توانایی های شعبده باز میده در صورتی که چه بسا حتی یه بارم ترفندایی رو که شعبده بازا برای انجام تردستیاشون انجام میدن رو از قبل ندونه.

شعبده‌بازی آروین نیست, بساکه تنها دیدن است و درست از همانرو پذیرفته نمیشود که آروین یا تجربه‌یِ ما میگوید یک یک چیز نمیتواند همزمان دو جا باشد
و گرچه میبینیم شعبده‌باز یک خرگوش را دو تا میکند, ولی باور نمیکنیم براستی دو تا کرده باشد. در دست دیگر, در تراز کوانتومی اینک دریافته‌ایم که یک
چیز همزمان میتواند دوجا هم باشد و ناچار از پذیرش آن میباشیم, گرچه با آروین روزانه‌یِ ما نیز همخوانی ندارد, ولی بجایش با آروین دانشیک ما دارد.

آروین یک فرایافت کلّی‌تر است و دریافت شما از تجربه گویا یک آمیزه‌ای از "دیدن" و "شنیدن" و اینهاست, آروین به بازنمود داشتن یک پدیده در جهان گفته میشود که
به راه‌های گوناگون دریافت‌پذیر است, ولی تا زمانیکه از بازنمود یافت نشده باشد, نمونه‌وار تنها در "ریاضیات ناب" هستی داشته باشد, در حکم نبود است.