Ouroboros نوشته: جدای از خاستگاه تاریخی زرتشتی‌گری، آیا دوستان ارزشی برای ایده‌های مطروحه در آن قائل هستند و گرویدن مردم ایران برای ارضای میل به روحانیت‌ و آرامش روانی را فاقد ضدیت با خردگرایی می‌دانند؟ خاصه آنکه این یک مذهب تمام عیار است و اگر مثلا وندیداد را بخوانیم می‌بینیم پر است از چرندیات مغزسپوز.

مردم ایران که به شدت مذهبی هستند.خیلی جالب است که وقتی یک مسلمان به یک زرتشتی میرسد سوالاتی میپرسد که هیچ نشانی از خردگرایی در ان نمیتوان یافت.مانند اینکه نماز نخواندن در آیین زرتشت گناه است یا دست دادن به نامحرم! گناه است؟
بنابراین هر ایده یا فلسفه ی ناب اگر رنگ مذهبی و دینی به خود بگیرد به سرعت منحرف میوشد و از شکل اصیل خود فاصله میگرد.
اما زرتشتیانی دیدم که حقیقتا به عنوان یک فرد دینی(البته به تعبیر خودمان) از ایده های زرتشت چنان تفسیر هایی دارند که جای شگفت دارد و این سوال برایم پیش می آید که مگر خرد گرای مذهبی ام پیدا میشود؟