بیایید اون چهارتا فاکتوری که آمریکا برای حمله به ایران لازم داشت و زمان جرج بوش این فاکتورها مهیا بود رو بعد از توافق ایران و آمریکا با هم بررسی کنیم:

1. آمریکا از خاورمیانه آتو داشت و میتونست به بهانه ی 11 سپتامبر به هر کشوری حمله کنه
- بعد از توافق هسته ای, هر قدرتی که در آمریکا سرکار بیاد دیگه از ایران آتویی نداره. بزرگترین آتو و تهدیدی که ایران رو تهدید میکرد خطر هسته ای شدن ایران بود که رفع شد.

2. افکار عمومی آمریکا بعد از 11 سپتامبر در بالاترین سطح همراه جنگ بود
- بعد از حمله ی آمریکا به عراق و افغانستان و صرف هزینه های سنگین و غیر قابل برگشت, افکار عمومی آمریکا به جنگ دید خوبی پیدا نکرد.
بعد از گذشت چندین سال و فروکش شدن جو احساسی آن زمان, جَو حمایت از گفتگو و صلح طلبی در بین مردم بیشتر هم شد.
مطمئنا توافق هسته ای بین ایران و آمریکا میتونه کمک بیشتری به گسترش دید بی خطری ایران برای آمریکا و مردمش داشته باشه

3. آمریکا گرفتار رکود اقتصادی بود که طبق تجارب قبلی اقتصادی میتونست با حمله به ایران از دستش خلاص بشه
- فرار از رکود اقتصادی بزرگترین حامی شروع جنگ ها در طول تاریخ بوده. آمریکا دیگه گرفتار رکود اقتصادی نیست و پیش بینی میشه رکود بعدی بین 15 تا 30 سال دیگه اتفاق بیوفته.
تا اون موقع هم ما از زیر تیغ آمریکا دَر رفتیم و آمریکا باید به یکی دیگه گیر بده

4. مهمتر از همه اینکه آمریکا آن زمان پولدار بود و هنوز زیر بار قرض دست و پا نمیزد!
- این مورد خیلی مورد مهمیه. گَندی که جرج بوش احمق بر سر آمریکا وارد کرد یقه ی آمریکا رو حالا حالا ها ول نمیکنه. دیگه چه برسه که آمریکا با این جیب بی پول بخواد با این و اون هم بجنگه.
جنگ هزینه های سرسام اور داره که دیگه آمریکا از پسش بر نخواهد آمد.

این مورد به تنهایی کافیه تا در سال های آینده, آمریکا رو به کبریت بی خطر تبدیل کنه