با سلام
حق با جناب راکتور هست! آلمان بعد از جنگ جهانی اول و قبل از جنگ جهانی دوم از نظر اقتصادی ویران بود بیکاری ، تورم و فقر بیداد می کرد. همین شد که یک فردی مثل هیتلر با شعار های ناسیونالیستی سکان کشوری مثل آلمان را دردست گرفت. بقول معروف شهر که شلوغ بشه قورباغه هفت تیر کش میشه! اما از یک نکته نمی توان غافل بود و اون اینه که درست است که از لحاظ اقتصادی ویران بود ولی از لحاظ نیروی انسانی متخصص، فوق العاده بود. بزرگترین فیزیکدان ها و مهندسین رو داشت که این بعلت داشتن سیستم آموزشی منسجم و قویش بود (برعکس ایران). البته روحیه ی خود آلمانها که مردمانی سخت کوش و منضبط و دقیق هستند را باید بعنوان یک ویژگی طلایی برای آلمان در نظر گرفت .
بنظرم هرکشوری اگر سیستم آموزشی درست و حسابی داشته باشه با مردمی منضبط و سخت کوش ، میتونه در اوج رشد اقتصادی قرار بگیره. متاسفانه مردم ایران بطور کل آدمهای سختکوشی نیستند حداقل در محیط های علمی و آکادمیک بنده شاهدش نبودم. تازه در ایران اگر شما خیلی به کارتان علاقه نشان دهید و با جان و دل برایش زحمت بکشید. بهترین دست آوردی که بدست می آورید اخراج شدن از کار است بعلت سنگ اندازی ها و زیر آب زنی های موجود!
سیستم آموزشی ما که فاجعه است. چه بهترین دانشگاه درس بخونی چه بدترین در کل فرقی نمی کند. اساتید بی سواد ولی پر مدعا حاکمان مطلق دانشگاه های ما هستند.
متاسفانه حسادت و بخل در بین مردم ایران بسیار دیده می شود. اینکه تاب دیدن موفقیت دیگران بخصوص زیر دست را ندارند. خب چطور می شود کشوری با چنین فرهنگی پیشرفت کند؟؟