درود دوستان. به نظرتون چقدر کسی که خودش تجربه کاری به زعم خودش اشتباه رو داره، صلاحیت نصیحت دیگران رو در اون مورد داره؟
مثلا دختری که با دوست پسرش ازدواج کرده، آیا صلاحیت داره یکی دیگه رو نصیحت کنه که دوستی با پسرا خوب نیست؟

viviyan نوشته: درود دوستان. به نظرتون چقدر کسی که خودش تجربه کاری به زعم خودش اشتباه رو داره، صلاحیت نصیحت دیگران رو در اون مورد داره؟
مثلا دختری که با دوست پسرش ازدواج کرده، آیا صلاحیت داره یکی دیگه رو نصیحت کنه که دوستی با پسرا خوب نیست؟

بهرحال بد نیست که آدم از تجربه ی بقیه افراد استفاده کنه.
ممکنه واقعا به این نتیجه رسیده باشه و نباید با عینک بدبینی به گفته های دیگران نگاه کرد.

خب واقعیت اینه که ارزش گفتار به گوینده نیست.
یعنی از لحاظ منطقی اگر ما گفتاری رو به خاطر بد بودن گوینده یا اینکه خودش بر خلاف گفتارش عمل میکنه بد بدونیم،دچار سفسطه پرداختن به گوینده میشیم.

ولی خب واقعیت اینه اگر به بحث کارایی بریم،در کارایی نظر گوینده میشه تردید کرد چون خودش برخلاف گفتارش عمل کرده.

چقد از "واقعیت اینه"استفاده کردم:)))مثل من هم اینقدر مطلق به موضوع نگاه نکنید:)

از کورش بیخدای گرامی : خردگرایی و ایمان ستیزی: رطب خورده منع رطب چون نکند

sonixax نوشته: از کورش بیخدای گرامی : خردگرایی و ایمان ستیزی: رطب خورده منع رطب چون نکند

بدرستی همینه، این سفسته «تو هم بدی» است.

ولی از دید عملی و برای میانبُر زدن اندیشیک میتوان در برخی جاها گهگاهی نگریست که خود گوینده هم به سخنش پایبند است یا نه.

viviyan نوشته: درود دوستان. به نظرتون چقدر کسی که خودش تجربه کاری به زعم خودش اشتباه رو داره، صلاحیت نصیحت دیگران رو در اون مورد داره؟
مثلا دختری که با دوست پسرش ازدواج کرده، آیا صلاحیت داره یکی دیگه رو نصیحت کنه که دوستی با پسرا خوب نیست؟

بله صلاحیت داره
گاهی یک نفر شیرجه میزنه توی چاه(رطب رو میخوره)
اما به شما نصیحت میکنه که شیرجه نزنی تو چاه(منع رطب)
در کل باید دید گوینده کی هست و موضوع چی هست

بستگی به طرف داره . اگه فرد مورد نظر از همسر خود جدا شده و یا در زندگی ش مشکلات زیادی وجود داره اونوقت میشه گفت این نصیحتش رو از سر دلسوزی بیان کرده . ولی اگه کماکان با همسر خود همراه هست و مشکلی نیست اون وقت ایشون شکر اضافی می خوره که بقیه رو پند و اندرز میده!

دین اسلام مهد فلسفه و سخنان حکیمانه است. چرا راه دور برویم همین امام خمینی (قد) سخنان قصار شیرین حکیمانه بیان فرموده اند که سرلوحه ادیبان مسلمان قرار گرفته.
این عنوان تاپیک شما هم در حکایتی از رسول الله ریشه دارد و سر لوحه مسئولین نظام است. البته افراط در اینکار خوب نیست چون مثلا باعث افزایش اختلاس در سطوح مختلف اقتصادی میشود یا باعث فسق و فجور سیاسی و اقتصادی میشود. انشالله امت مسلمان همگی به ریسمان الهی چنگ زده و با تبعیت از مقام عظمای ولایت شاهد جامعه ای شاداب و الهی بدور از هر نوع افیون سیاسی و اقتصادی باشیم. براستی که سکولاریسم افیون توده هاست.