اول اینکه من نمی‌دونم نام جستار با موضوعی که میخواهم مطرح کنم هماهنگی دارد.

پرسش این هست که آیا اگر ما چیزی را برای جامعه و کشورمان بخواهیم و به هر راهی متوسل شویم در حالیکه اکثر مردم کشورمان آن چیز را نمی‌خواند ، آیا این کار درست و اخلاقی هست؟

مثلا من به نظر و برداشت خودم اکثر مردم ایران به دنبال آزادی و سکولاریسم نیستند و همین قوانین شریعت را ترجیح می‌دهند. آیا فعالیت من در جهت تحمیل خواست خودم مثلا از روش ادامه‌ی تحریم و یا تشدید آن درست و اخلاقی هست؟

درود
چند نکته درباره موضوع شما:
۱- طبق نظر تئوریسینهای معاصر غرب، در دموکراسی دو طبقه هست طبقه حکام و طبقه عوام که مردم عادی هستند و گوسفند هستند. چماق کنترل مردم گوسفند تبلیغات بوسیله رسانه ها و نظام آموزشی و فرهنگ عمومی است. آنها می گویند فقط عده کمی باید واقعا در سیاست دخالت کنند. برای اطلاعات بیشتر کتاب کنترل رسانه های نوام چامسکی را بخوانید.
۲- الان مهمترین چیز برای مردم دنیا حقوق بشر است وحقوق بشر در نظام دموکراسی بهتر اجرا میشود. اسلام ضد حقوق بشر است پس حکومت اسلامی نیز حتی اگر ۹۰درصد مردم ایران قبولش داشته باشند حکوت ظلم وجور و ستم است. به نظر من حقوق بشر باید به ایران بیایید حتی با بمب و تفنگ و شمشیر.
زمان شاه آزادی سیاسی نبود اما بقیه چیزها آزاد بود یعنی حقوق بشر بهتر در نظام دیکتاتوری اقلیت اجرا میشد الان حکومت اسلامی است و اکثریت الاغ حکومت اسلامی می خواهد انتخابات نسبت به زمان شاه بیشتر است و مثل زمان شاه یک رایی نیست بلکه الیگارشی چند رایی حاکم است خامنه ای هم دوغی بیش نیست. ولی می بینید اصلا حقوق بشر در حد صفر است ولی زمان شاه نود درصد حقوق بشر اجرا میشد.
الان آزادی ادیان و حقوق ادیان نداریم. آزادی زنان و حقوق زنان صفر است.آزادی رسانه صفر است‌و آزادی های دیگر نیز صفر است و تبعیضات متعدد داریم .
در حقیقت در زمان دیکتاتوری اقلیت شاهنشاهی حقوق بشر بیشتر رعایت میشد.

Robert نوشته: اول اینکه من نمی‌دونم نام جستار با موضوعی که میخواهم مطرح کنم هماهنگی دارد.

پرسش این هست که آیا اگر ما چیزی را برای جامعه و کشورمان بخواهیم و به هر راهی متوسل شویم در حالیکه اکثر مردم کشورمان آن چیز را نمی‌خواند ، آیا این کار درست و اخلاقی هست؟

مثلا من به نظر و برداشت خودم اکثر مردم ایران به دنبال آزادی و سکولاریسم نیستند و همین قوانین شریعت را ترجیح می‌دهند. آیا فعالیت من در جهت تحمیل خواست خودم مثلا از روش ادامه‌ی تحریم و یا تشدید آن درست و اخلاقی هست؟

باور همگان به چیزی مایه‌یِ درستی, خوبی, یا اخلاقی بودن آن نمیشود. این از پروپاگانداها‌یِ سیستم تکنولوژیک است
که به دستآویز "خواسته‌یِ همگانی" راه خودش را پیش میبرد, هنگامیکه خواسته‌یِ همگانی به خودی خود هیچ ارزشی ندارد.

نکته‌یِ بسیار گیراتر همینکه بسیاری, مانند خود شما, بجای آنکه یک نگرش و دیدگاه را از دیدگاه منطقی بودن و اخلاقی بودن
بسنجند, آنرا بوارونه, از روی "همگان‌پذیری" و "این خواسته‌یِ همگانی‌ست یا نه؟" میسنجند و هتّا زمانهاییکه میدانند
دیگران نادرست میکنند, اینها باز بیکنش و بی عمل مینشینند چون هر چه باشد نمیخواهند "بی‌اخلاق" بوده و مخالف آب شنا کرده باشند.

چیزی به نام دیکتاتوری اکثریت نمیتونه وجود داشته باشه! این نام دچار پارادوکس داخلیه! یک چیزیه مثل گرمای سرد! آبِ خشک، یا حقوق بشر اسلامی !!

Robert نوشته: پرسش این هست که آیا اگر ما چیزی را برای جامعه و کشورمان بخواهیم و به هر راهی متوسل شویم در حالیکه اکثر مردم کشورمان آن چیز را نمی‌خواند ، آیا این کار درست و اخلاقی هست؟

خیر اخلاقی نیست - به همین سادگی.

Robert نوشته: مثلا من به نظر و برداشت خودم اکثر مردم ایران به دنبال آزادی و سکولاریسم نیستند و همین قوانین شریعت را ترجیح می‌دهند. آیا فعالیت من در جهت تحمیل خواست خودم مثلا از روش ادامه‌ی تحریم و یا تشدید آن درست و اخلاقی هست؟

اگر رفتار شما دیکتاتور گونه باشد کارتان غیر اخلاقیست!
اگر رفتارتان ابراز نظر شخصی، اطلاع رسانی، تبلیغات و ... باشه کارتون اخلاقیه.

مرز بین اخلاقیات و بی اخلاقیها در اینجا خیلی باریکه. شما حق ندارید تفکر خودتون رو با پتک بکوبید توی سر یکی دیگه! ولی میتونید به شیوه غیر تحمیلی عقایدتون رو به گوش افراد برسونید!
شیوه غیر تحمیلی یعنی چی ؟
یعنی استفاده از رسانه های آزاد، اینترنت، مجلات و ... طوری که منجر به سانسور و حذف نظرات مخالف شما نشه. اگر کسی دلش خواست میره دنبالش میخونه اگر هم کسی دلش نخواست نمیره دنبالش میزنه اون کانال فاطما گل میبینه یا میره سایت کامی نیک صالحی برای خودش فال میگیره! یا اگر دسترسی به ماهواره و تلویزیون و اینترنت نداره میره استخاره میکنه!!!!

شاید درست یت منطقی باشد که بزنید 100 میلیون نفر را به خاطر 100 هزار نفر بکشید! ولی قطعن اخلاقی نیست و غیر انسانیست و نامش دیکتاتوریست.
یکی از دلایل حذف کمونیستها همین شکل تفکر بود.

نقل قول:چیزی به نام دیکتاتوری اکثریت نمیتونه وجود داشته باشه! این نام دچار پارادوکس داخلیه! یک چیزیه مثل گرمای سرد! آبِ خشک، یا حقوق بشر اسلامی !!

دیکتاتوری اکثریت وجود دارد. مثلا در ایران اول انقلاب واقعا حداقل 70 درصد مردم ایران خود را نوکر آخوندها می دانستند و جنایت های مختلفی علیه دگر اندیشان صورت گرفته بود. این دیکتاتوری اکثریت بوده. الان هم این حکومت و اسلام خایه مالان زیادی در ایران دارد.

به نام خدا
بخاطر همین دیکتاتوری اکثریت بود که خدا قوانین الهی و پیامبران را فرستاد.

dr.mcclown نوشته: بر خلاف نظر شما همچین چیزی وجود داره. و ممکنه تعجب کنید که وجود یک همچین چیزی عادیه. نمونه‌هاش فراوان هستن.

نمونه های دیکتاتوری اکثریت بر اقلیت وجود خارجی ندارند! هر مثالی هم که بیاورید باز هم نامش میشود دموکراسی!
دموس = مردم
کراتوس = قدرت، خواست

پس خواست اکثریت همواره به معنای دموکراسیست ولو درست نباشد.
برعکس دیکتاتور <=> خودکامه .

dr.mcclown نوشته: کاش به همین سادگی بود ولی اون اخلاقی که عموم مردم احساس می‌کنن می‌شناسن در سطح کلان وجود نداره.

اخلاقیات ارتباط مستقیم داره با هنجارهایی که یک جامعه اون رو به رسمیت شناخته خارج از اون هنجارها اگر رفتار کنیم هنجار شکنی کردیم و کاری غیر اخلاقی.
توجه داشته باشید که اخلاق هم معنی درست نیست! یعنی ممکنه چیزی اخلاقی باشه ولی درست نباشه.
به طور مثال کوباندن بمب اتمی بر سر مردم ژاپن شاید کار درستی بوده ولی اخلاقی نبوده.

dr.mcclown نوشته: با فرض اخلاقی که شما می‌گید, کمونیست‌ها, اسلام, هیلتر, صهیونیست‌ها و یا هر حکومت دیگه‌ایی می‌تونه کشتار میلیون‌ها انسان رُ توجیه کنه. به عنوان مثال: ساختن جامعه‌ایی بهتر. جامعه‌ایی عاری از فساد (که خودش اخلاقیه)

مگر کمونیستها، هیتلر، و یا هر حکومت دیگه ای تمام کارهای خودش رو با چنین استدلالهایی اخلاقی توجیه نمیکنه ؟!
هیچ یک از دو مفهوم اخلاق و درست/غلط بر دیگری برتری ندارند. اگر 90% مردم یک کشور سیبیل عمو استالین را دوست داشته باشند و به خاطرش آن 10% دیگر را کشتار کنند و یا فراری دهند هیچ کار غیر اخلاقی صورت نگرفته. (یعنی درست برعکس همانی که بالاتر در مورد کشتار 100 میلیون نفر به دست 100 هزار نفر گفتم) بله کارشون اشتباهه ولی غیر اخلاقی نیست، چون نرمهای جامعه خودشون رو پیاده کردند.

پس اگر شما در جامعه ای هستید که اکثریت مطلقش با شما همسو نیستند دو تا راه دارید در صورتی که خطر جانی شما را تهدید میکند :

1 - ساکت باشید تا کاری به کارتان نداشته باشند.
2 - آن جامعه را ترک کنید.

و اگر خطر جانی و زندان و ... تهدیدتان نمیکند میتوانید با انتشار عقایدتان در رسانه ها و ... مردم رو با اونها آشنا کنید اگر بپسندند که رفته رفته با شما همسو میشوند اگر هم نپسندند عقایدتان پس از مرگتان با شما خواهند مرد.
شخصن هیچ وقت آنچه که از نظر خودم اخلاقیست را فدای درست و غلط نمیکنم. شاید شخص دیگری (مثلن مهربد) برعکس فکر کند.

dr.mcclown نوشته: توضیح: من هیچ رویکرد اخلاقی رُ ارائه نکردم و تنها عنوان کردم که اخلاق یک چیز ثابت نیست. برای همین در جوابم به دوستمون تنها روی عملگرایی تاکید کردم.

من هم در این مورد که اخلاق یک چیز ثابت نیست با شما همنظرم و بالاتر هم همین رو گفتم.

Agnostic نوشته: دیکتاتوری اکثریت وجود دارد. مثلا در ایران اول انقلاب واقعا حداقل 70 درصد مردم ایران خود را نوکر آخوندها می دانستند و جنایت های مختلفی علیه دگر اندیشان صورت گرفته بود. این دیکتاتوری اکثریت بوده. الان هم این حکومت و اسلام خایه مالان زیادی در ایران دارد.

اگر واقعن 70% و یا بیشتر از مردم ایران جمهوری اسلامی میخواستند پس دموکراسی بوده نه دیکتاتوری!!!

سونیکس گرامی، شما دموکراسی را طبق فلسفه سیاسی جان لاک تبیین کردین چندی بعد از جان لاک فیلسوفی به نام جان استوارت میل دموکراسی را حکومت اکثریت با حفظ تمام حقوق و آزادی های اقلیت های ساکن در کشور تعریف کرد. با وجود اینکه استوارت میل ۲۰۰ سال پیش نظرش را گفته حدود ۳۰-۴۰ سال است که خواسته های استوارت میل در قالب حقوق بشر واقعا در غرب اجرا دارد میشود. مثل حقوق سیاهان و حقوق زنان و حقوق همجنسگرایان و ...