با سلام

فلانی بی دین بود امام فلان رو صدا زد دلش پاک بود جواب گرفت! الان شده توالت شور حرمش ان زوار رو به هر جاش که درد میکنه میزنه بلافاصله خوب میشه! FDA هم تایید کرده!

لطفا این چرت و پرتا رو تمومش کنید! یک جای دیگه هم گفتم ویل دورانت گفته اکثر بیخدایان به هنگام پیری خداباور میشن اما آیا میشه این ایمانها رو جدی گرفت؟

اینجا روی صحبتم به بیخداهای مثل خودمه! آیا در نهایت درد و زجر میتونید پای عقیدتون بایستید و برای رسیدن به آرامش دنبال اوهام نرید؟ اگه میگید آره و تاکنون در چنین شرایطی نبودید نمیشه به حرفتون زیاد اعتماد کرد! اما اگر در چنین شرایطی بودید و رو به اوهام نیاوردید با اطمینان میگم در اقلیتید. البته یک مرحله سخت دیگه هم پیش رو دارید! منظورم پیری هست! الان میتونید بیخیال فکر کردن به مرگ بشید ولی در دوران پیری و بازنشستگی و بیکاری چطور؟!

من اوردوز ریسپریدون کردم (برای خودکشی) بردنم بیمارستان لقمان. نظر پزشک این بود که من میرم کما. من رو تحت نظر گرفتن و 100 تا دستگاه بهم وصل کردن. شاید کمتر از یک ساعت طول کشید که نرمال شدم ولی برای من یه عمر بود. توبه کردم! به خدا متوسل شدم! غلط کردم فراوان گفتم! گفتم نماز میخونم! روزه میگیرم! ....

اینا حرفای یک بی دین بود! اگه اینا رو هم نمیگفتم نرمال میشدم اما نمیتونستم نگم! باور کنید تو اون شرایط قرار بگیرید نیاز پیدا میکنید به این حرفا. به این امیدهای واهی.

اینجا روی صحبتم با دیندارانه. دینداران عزیز در شرایط واقعا سخت بالای 99 درصد آدما کم میارن و مجبور میشن که به ”هر چیزی که میشناسن” متوسل بشن ولی اگر ارتباط بین درمان شدن سرطان آقا فریدون با بردن پیراهنش به حرم امام رضا (برنامه ماه عسل) رو تونستید اثبات کنید بعد زر بزنید که امام رضا شفاش داد!

پناه می برم به خداوند از بیهوده گستر خیلی رانده "براءة من الله و رسوله الی الذین عاهدتم من المشرکین" "بیزاریست از خداوند هم فرستنده اش سوی همانانی پیمان بستید از همباز گذاران " یک که سر به نادانی مزن چند بار گفتم ازونهایی نیستم که پاسخی برای درمانم جز از خداوند بخواهم هم کسانی که نمی شناسم هم رفتند از این سرا را صدا بزنم دو که آره خودم هم زمان بیماری ام زاری هم درخواست فراوان از خداوند می کردم از اینکه بِرَهَم از دست پزشکان هم بیماری هم سختی ها ، کنون آنی که بر سر پیمانش با خداوند بایستد که یاد آورد هم نشکند اون پیمانها را خداوند برایش خوبی می نویسد هم آن ارزشمند است، خداوندا مرا سختیِ جانفرسا میاور اگر آوردی دلداریَم بده که من هم از روگردانانِ اَزَت بیزارم