Ouroboros نوشته:
خیر،
برای گفتگو به میزانی اندک و ابتدایی از همدلی نیاز هست(مثلا پیرامون ِ معنای واژگان و زنجیره ی ِ دلالتی و ...)، من این همدلی را با گفتمان ِ نازیسم، جمهوری اسلامی، الیتیسم و ناسیونالیسم ندارم. آنها را به رسمیت نمی شناسم و بنابراین وارد گفتگو با طرفداران ِ آن نمی شوم(به گفتگو نشستن خود نوعی به رسمیت شناختن است). فوکو می گفت «آزادی بیان» حق سکوت را از مردم می گیرد، الان هم کسی حق ِ سخن گفتن را از شما نگرفته، من از حق سکوت ِ خودم استفاده می کنم.

البته اگر پیشروان عصر روشنگری هم چنین میکردند نتیجه ای حاصل نمیشد.
خیلی از چیزها رو میشه از کسانی که کاملاً مخالف عقاید ما رو دارند آموخت علاوه بر اینکه در دموکراسی در حقیقت یک نبرد هر روزه با افراد دگم اندیش در جریان هست و به جنگ این عقاید رفتن بزرگترین خدمت به جامعه است.همون کاری که امروزه باید روشنگران نو بکنند و در زمان انقلاب باید میکردند ولی بجاش راه دیگه ای رو رفتند.