Rustin نوشته: خب فکر کنم چیز خاصی دیگه باقی نمونده که بخام اینجا بگم. ولی صرفا به عنوان یک توصیه به مهربد، یک مطالعه‌ی عمیق بر روی آثار نیچه و بعد از اون تا حدودی میشل فوکو (مثلا تزش درباره تفاوت قدرت و سلطه) داشته باش! (بنظر من آدم باهوشی هستی و حیفه که خودت رو توی این سرداب نمور اندیشه‌های نه چندان عمیق درگیر کردی!)

+ این مدل جنون پیشه و ... هم مدتهاست که تاثیرش رو بر من از دست داده چون نمی‌تونه تمام مسائل رو برای من بدرستی تحلیل کنه! برای من مدلی که فلسفه نیچه توضیح میده بسیار بسیار جامع تر و زیباتر هست! نیچه اگر با قدرت و عمیق مطالعه بشه، تمام چیزهایی که اینجا درباره نازک طبعی، آنتی فمنیسم، آنتی تکنولوژی و این جماعت نفوذگرِ ذهن دوستِ یهودی‌منشِ به اصلاح جنون پیشه و اون یکی جماعت خیال‌پرورِ ایده‌آل گرای، خدادوستِ تعالی دوست، رو بخوبی توضیح میده! (یعنی کل، سیر کورمال کورمال اندیشه‌هایی که در این انجمن بهش پرداخته شده رو در چارچوبی درست و عمیق و پر قدرت تبیین میکنه، از نفرت از نازک طبعی و زن‌گرایی تا آنتی تکنولوژی و ذهن‌گرایی و تقدیس یهودی منشی یا همون زیرکی ضعیفان!)

++ فقط از طریق تجربه دست اول میشه واقعن اینها رو عمیقا فهمید! و در عمق مغز حک کرد! نوشتار، زبان و کتاب توان انتقال کل مفهوم رو ندارند، حتی اگر اندازه نیچه قدرتمند باشی!

نوشته‌های نیچه را من همگی, هر چه داشته و نداشته را پیشتر
بژرفی و به همان زبان آلمانی خوانده‌ام و درونمایه‌ی آنها پیوند بسیار اندکی با تکنولوژی دارند.

رویهمرفته نگره‌های او پیرامون «ابرمرد» یا «ابرهومن (superman)» بیشتر اوهام و
فانتزی میباشند, بویژه اینکه او مستعد دیوانگی هم بوده و سرانجام سیفلیس او را از پادرمیآورد.


ادبیات و چامه‌سرایی و درآمیزش با اندکی فلسفه و جهانبینی از هنرهای نیچه بوده‌اند, گرنه از دید
منطقی در بسیاری جاها سست و هتّا میتوان گفت بی‌مایه اند و ارزش گفتمانی, بویژه در گفتمان تکنولوژی را ندارند.