همه این گفتمان‌های سود و اینها هم بیراهه‌اند و فراتر از فرهشت ساده ادعای نادرست تو میرفت، که این بود:

سخن من این است:


اکنون باز باید بخوانیم که نه، ما یک سگ را برای خودش میخواهیم! نمیدانم چرا مگس‌ها را برای خودشان نمیخواهیم، یا کرکس‌ها را نمیخواهیم، ولی سگ‌ها را میخواهیم!


شما هم دست از سود و فلسفه زیستن و سفسته نازیسم و اینها بکش بیرون راسل جان، با همان چیزی که در دو خط بالا گفتم بکوش دریابی و بگویی که چرا ما برخی چیزها/کسان را «برای خودشان» میخواهیم، برخی چیزها را نه!