RASEL137 نوشته: با درود
فكر مي كنم در تالار تاريخ پيش كشيدن چنين بحثي جالب باشه
از دوستان مي خوام نظرات خودشون رو راجب تاريخ و اين كه ايا مي شه به تاريخ اعتماد كرد يا نه ؟ و همچنين اين كه تاريخ به چه دردي مي خوره ؟و فلسفه تاريخ چي هست؟ بگن
D@mneD نوشته: تاریخ به نظر من از دو جهت میتونه مورد استفاده قرار بگیره:ممنون بابت پاسختون ولي كاش به پرسش هاي ديگه هم پاسخ مي دادين
1.یک چیز خوب
2.یک چیز بد
از جهت خوبش نگاه کنیم میتونه مایه ی افتخار یا غرور و یا پند و اندرز باشه و از طرف بدش نگاه کنیم میتونه توسط کله گند ها به خاطر منافع خویش سانسور و به خورد ملت داده بشه مانند چیزی که در ایران فعلی شاهدش هستیم اون اراجیفی مانند اغوش باز ایرانیان در مقابل اعراب وحشی و پذیرش اسلام
David Hume نوشته: این چه سوالی هست دیگر؟ خوب هر مساله‌ای که در گذشته اتفاق افتاده و سندی محکم برای وجود آن هست یک مساله تاریخی هست و میتونیم ما به آن استناد کنیم ، من چیز دیگری از سوال شما متوجه نشدم ، اگر منظور دیگری داشتید لطفا توضیح بدهید ، ممنون میشومشما فرض كن اتفاقي 1000 يا 2000 سال پيش افتاده حال چطور مي تونيد مطمعن بشيد كه اون حادثه چطور رخ داده ؟
RASEL137 نوشته: ممنون بابت پاسختون ولي كاش به پرسش هاي ديگه هم پاسخ مي دادينبرای غرور این رو میتونم مثال بزنم که مثلا جد و اباد ما یه کار خوب انجام داده باشن که واقعا جنبه ی خوب داشته باشه نه ظاهری حالا یا برای کشور یا مردم یا یه چیز دیگه.
مايه افتخار و غرور به چي؟
ايا تاريخ سند معتبري هست كه بشه مايه پند و اندرز بدونيمش؟
د
RASEL137 نوشته: شما فرض كن اتفاقي 1000 يا 2000 سال پيش افتاده حال چطور مي تونيد مطمعن بشيد كه اون حادثه چطور رخ داده ؟
d@mned نوشته: برای غرور این رو میتونم مثال بزنم که مثلا یک جد و اباد ما یه کار خوب انجام داده باشن که واقعا جنبه ی خوب داشته باشه حالا یا برای کشور یا مردم یا یه چیز دیگه.من نمي تونم جنبه غرور اميزش رو درك كنم خب جد و اباد ما يه كار خوبي كردن چه ربطي به ما داره
برای پند و اندرز به نظر من گاهی اوقات میشه گاهی اوقات نمیشه!مثلا پدربزرگان ما میرفتن سینه میزدن و به خودشون هم ضرر میرسوندن بدون اینکه فایده ای براشون داشته باشه این میتونه یه پند و اندرزی به این عنوان باشه که این ها مزخرفات و خرافات هستن و به هیچ دردی نمیخورن.امیدوارم منظورم رو به خوبی بتونم توضیح داده باشم.
david hume نوشته: همیشه در طول تاریخ کسانی به نام تاریخ نویس وجود داشتند که وقایع را می‌‌نگاشتند ، مثل ابن خلدون ، تاریخ دانان نوشته‌های این افراد را بررسی میکنند ، با منابع همزمان آن می‌سنجند ، کشفیات باستانی را بررسی میکنند و غیره و یک واقع تاریخی را پیدا میکنند.1.از كجا مي فهميد ابن خلدون يا هر تاريخ نويس ديگه اي حقيقت رو گفته ؟
نقل قول:من نمي تونم جنبه غرور اميزش رو درك كنم خب جد و اباد ما يه كار خوبي كردن چه ربطي به ما دارهمثلا یه کاری مثل کاری که کوروش بزرگ انجام داد ازاد کردن بردگان یهودی که جنبه ی افتخار رو برای ما داره ولی خوب به غیر از این به هیچ درد دیگه ای نمیخوره فقط یه افتخار و غروری هست که میزان بزرگی و خوبی کوروش بزرگ رو نشون میده ولی هر مردمی به نظر من فقط خودشون هستن که در زمان خودشون هم میتونن احترام بدست بیارن هم میتونن خودشون رو بد نشون بدن و در کل غرور چیزی هست که مردم در زمان خودشون هم میتونن بدست بیارن و هم میتونن از دستش بدن مانند این مردم بی غیرت ایران فعلی که ابروی خودشون رو توی دنیا بردن در حالی که میتونستن ابرو و غرور خودشون رو حفظ کنن و بیشترش هم کنن.
منظورتون رو در مورد پند متوجه مي شم اما باستي گفت اين در صورتي هست كه ما قبول كنيم تاريخ يقين اور صحيح هست و تحريف نشده
حال شما فرض كن گزاره تاريخي رو بخوني و از اون نتيجه اي بگيري ولي اون گزاره تحريف شده باشه در واقع شما بدين ترتيب گمراه شديد !
D@mneD نوشته: مثلا یه کاری مثل کاری که کوروش بزرگ انجام داد ازاد کردن بردگان یهودی که جنبه ی افتخار رو برای ما داره ولی خوب به غیر از این به هیچ درد دیگه ای نمیخوره فقط یه افتخار و غروری هست که میزان بزرگی و خوبی کوروش بزرگ رو نشون میده ولی هر مردمی به نظر من فقط خودشون هستن که در زمان خودشون هم میتونن احترام بدست بیارن هم میتونن خودشون رو بد نشون بدن و در کل غرور چیزی هست که مردم در زمان خودشون هم میتونن بدست بیارن و هم میتونن از دستش بدن مانند این مردم بی غیرت ایران فعلی که ابروی خودشون رو توی دنیا بردن در حالی که میتونستن ابرو و غرور خودشون رو حفظ کنن و بیشترش هم کنن.ممنون از پاسختون
امیدوارم این دفعه بهتر تونسته باشم توضیح بدم.
![[-]](https://daftarche.com/images/bootbb/collapse.png)