گاهی وقتا که با بعضی ها بحث میکنم میبینم مردم اصلا معنی حرف خودشون رو نمیفهمن،میگن با خشونت مخالفیم ولی توضیح نمیدن وقتی کسی خواست شما رو بکشه و بقیه رو خونین و مالین کنه چطور میشه به طور غیر خشونت آمیز باهاش مقابله کرد،فقط در این مورد شعار شنیدم،مبارزه غیرخشونت آمیز در صورتی جواب میده که دنیا صددرصد همراه با حرکت مردم باشه و ازش حمایت کنه،در صورتی جواب میده که به خاطر منافعش رابطشو با کشور مقصد ادامه نده،به اون کشور باج نده،وزیر خارجشو به دست بوس نفرسته،در صورتی جواب میده که جنبش یک رهبر درست و حسابی داشته باشه که دقیقا متوجه باشه که چی میخاد و چیکار باید بکنه و البته خواستشم با اکثریت مردم همراه و یکی باشه(البته موسوی میدونه چی میخاد،که همون تغییرات اندک و افتادن قدرت دست اصلاح طلب هاست)،در صورتی جواب میده که قدرت مردم به سمت یک جهت خاص هدایت بشه،وقتی مردم فقط منتظر بیانیه های اصلاح طلب ها هستن برای بیرون اومدن و خودشون دست به کار نمیشن آخه آدم به چی امید داشته باشه؟میگن مبارزه اگر غیرخشونت آمیز باشه و ما مظلوم واقع بشیم جهان ازش حمایت میکنه و مورد پوشش رسانه ای قرار میگیریم،خوب البته این حمایت ها و پوشش های رسانه ای مفیدن ولی نمیتونن ما رو به هدفمون برسونن،اصلا من موندم،آخه وقتی یکی مثل منم صحبت از خشونت میکنم خودمم حاضر به خشونت شدید نیستم،شاید بتونم یک بسیجی رو بگیرم زیر مشت و لگد ولی نمیتونم یک فرد رو بزنم بکشم،خلاصه از نظر من اوضاع سیاسی و فرهنگی ایران خیلی پیچیده تر از اونه که بشه در موردش نظر داد یا قضاوت درست در موردش کرد