kourosh_iran نوشته: lol
اذیتت کرد و دیدی نمیتونی جواب بدی توی بحث با آدمی مثل من بیشتر رسوا میشی، رو به این ترفندها و چرندگویی های کودکانه آوردی!
آره تو جواب درست و حسابی داشتی و حالا فقط بخاطر ندانستن یا بد بودن نیت من از جواب دادن اجتناب کردی و گذاشتی این شبهه در اذهان دیگران هم راه پیدا کنه و باقی بمونه.
آره جان خودت ما هم باور کردیم
شما مذهبیون (بقول مزدک «عمله های جهل») همتون استادان اینطور مغلطه ها و چرندگویی و دروغ و فریب هستید و تاریخ هم اینو نشون داده و بعضا آدمهای زیرک و رند و باهوش شماها رو رسوا کردن اما هنوز که هنوزه همون موجودات بیخودی هستید که بودید و از رو نمیرید!

ضمنا این ایراد قبلا بارها توسط دیگران در جاهای دیگر هم وارد شده.
حیف که شما اونجا نبودی که جواب خوبت رو بهش بدی!

کوشا نوشته: و در آیه بعدی همین سوره می فرماید:

سعی کنید در نقد کردن انصاف را رعایت کنید هر چند انتظار انصاف از بیخدا، انتظار چندان به جایی نیست.

سخن این است که این "ریچوال" قربانی کردن برای خدایان از دیرباز در آئین ه‌ای مصری، رومی ، یونانی و دیگران بوده و از آنجا به‌‌‌ دین یهود و اسلام راه یافته است.اگر براستی آماج خوراندن گرسنگان و نداران می‌بود، چرا تنها سالی‌ یکبار و آنهم در خانه ی گلی در مکّه ؟

و دیگر اینکه اگر این الله دلش به حال گرسنگان و بردگان میسوخت به‌‌‌ آنان هم "فضل" میکرد. ولی گفته است ما به برخی فضل میکنیم، سروری می‌‌بخشیم، دارایی می‌‌دهیم و برخی را برده و بنده می‌کنیم. اکنون این خدا ( = الله) ناگهان دلش بحال گرسنگان سوخته و میگوید از آنکه برای من قربانی می‌کنید به آن بدبخت‌ها هم کمی بدهید. شگفت خدای دادگری !!!

Rouzbeh نوشته: سخن این است که این "ریچوال" قربانی کردن برای خدایان از دیرباز در آئین ه‌ای مصری، رومی ، یونانی و دیگران بوده و از آنجا به‌‌‌ دین یهود و اسلام راه یافته است.

صرف مشابهت دو کار با هم دلیل بر تقلید و اقتباس از یکدیگر نیست خصوصا که نیت ها کاملا با هم در تضادند

نقل قول:اگر براستی آماج خوراندن گرسنگان و نداران می‌بود، چرا تنها سالی‌ یکبار و آنهم در خانه ی گلی در مکّه ؟

اطعام و خوراندن مطلقا و در همه زمانها مطلوب است و اینکه در طول سال تنها یکبار جزئی از مناسک یک آیین سالانه باشد منافاتی با اصل مطلوب ندارد. اثبات شیئ نفی ماعدا نمی کند.

نقل قول:و دیگر اینکه اگر این الله دلش به حال گرسنگان و بردگان میسوخت به‌‌‌ آنان هم "فضل" میکرد. ولی گفته است ما به برخی فضل میکنیم، سروری می‌‌بخشیم، دارایی می‌‌دهیم و برخی را برده و بنده می‌کنیم. اکنون این خدا ( = الله) ناگهان دلش بحال گرسنگان سوخته و میگوید از آنکه برای من قربانی می‌کنید به آن بدبخت‌ها هم کمی بدهید. شگفت خدای دادگری !!!

اینجا دنیا و سرای تکلیف است و فضل به همه موجب از بین رفتن موضوع تکلیف می شود
فضل کردن و نکردن هر دو تکلیف است مهم این است که هر دو گروه بتوانند از این امتحان و تکلیف سر بلند بیرون آمده و نمره قبولی بگیردند.
علاوه بر اینکه فضل خدا نیز گتره ای نیست و ان لیس للانسان الا ما سعی