01-03-2014, 02:23 AM
Alice نوشته: من فکر میکنم اینها نمیدانند ترول چیست که میگویند «ترول هم مگر هوش میخواهد؟»
پیازداغ سرخ کردن هم یک ترازی از هوش میخواهد, ولی در همسنجی با بُرد و
پیشبرد یک گفتمانِ فرنودین و ارزشمند, هوش بسیار کمتری میخواهد و نمیتوان آنرا "هوشمندانه" دانست.
Alice نوشته: ترولهای استراتژیک با برنامهی بلند مدت یکی هوشمندانهترین ابزارهای مباحثه و
سبک شخصی برای پیروزی در گفتوگوها بشمار میرود.
برای بُردن در گفتگو میشود به سفستهیِ پرداختن به سخنگو, به سفستهیِ تو کودنی و این دسته از ابزارها
هم روی آورد, ولی سودِ آن چیست؟ به دیگر سخن, شما میخواهید در گفتگو ببرید که چه شود؟
از این دیدگاه بنگریم, یک مسلمانی آنجا باورهای نادرستی دارد. شما با فرنودآوری به وی مینمایانید که باورهایش براستی نادرست
میباشند و در فرجام, او را به رنج و درد میاندازید; زیرا اکنون باید با بازاندیشی ببینی در زندگی کجاست و بی بودن خدا چه باید بکند و دیگرها.
در اینجا اگر آماج مسلمان نامبرده بُردن در گفتگو به هر بهایی باشد, میتواند بسادگی با روی آوردن به
ترول از "درد" پیشگرفته و به خود سُهش بهتری داده و هتّا گفتمان را هم با از میدان بدرکردن شما, بـبَرد.
خب این بُرد اکنون چه سودی داشت؟
این ترولگر که همچنان نادان ماند؟ در این دیدگاه ترول همچون هر مادهیِ روانگردان و افیونیِ دیگری
میماند, که در دیرزمان تنها مایهیِ پوکیِ مغز و لغزشهایِ بزرگتر و بزرگتر در زندگی میشود.
پارسیگر
.Unexpected places give you unexpected returns