درود ویوی عزیز.
پس از گفتگوی عقیم مانده و قیچی شده ای که قبلا در این مورد داشتیم، به سبب علاقه شخصی خود، آرزو داشتم که بتوانیم آنرا جایی دیگر ادامه دهیم.اما حالا که شده، به دلیل مشغله های بی امانی که دچارشان هستم و احتمالا از آنها آگاهی داری،متاسفانه توان و وقت مشارکت را ندارم.
جریان اگزیستانسیالیسم آبشخور بسیاری از مکتب ها و جریانهای فکری و ادبی پس از خود بود.در حوزه فلسفه ،واکنشی بود به ایده آلیسم افراطی عصر خود و پیش از خود.اگر چه امروزه دیگر آن اهمیتی که در قرون 19 و 20 داشت را ندارد، اما به عنوان یک جنبش عقلی و ادبی تاثیر گذار، درخور توجه و مطالعه است.امروز اندیشه های هگل، مارکس و انگلس نیز دیگر اهمیت و تاثیری که 200 سال پیش داشتند را ندارند.اما باید مطالعه شوند و دانسته شوند.موضوع این است که اندیشه از نظر من یک جریان است.جریانی که هیچ مقطعی از آن بی اهمیت نیست حتی اگر سالها از حضورش گذشته باشد.این جریان هم به سبب حضور نامهای بزرگی چون نیچه، هایدگر ، سارتر و دیگران ، در خور توجه ، مطالعه و بررسی جدی است.
بنابراین در این راه گامهایت را استوار کن که راهت درست است.
پ.ن:فرمول من برای شادکامی:یک آری، یک نه، یک خط راست و یک هدف...(نیچه)
مخلص شما.