Mehrbod نوشته: سنجش[١] نابرابر است, در اسلام آموزه‌های[٢] هر باورمندی از سه سرچشمه میایند: قرآن, سُنت و حدیث‌ها (سخنان امامان پسین)

سنگسار میتواند در یکمی نیامده باشد, ولی در دومی و سومی آمده که پذیرش همه‌یِ مسلمانان را دارد.

در سوی وارونه, در فمینیسم ما همچو سرچشمه‌هایی نداریم و شما نمیتوانید از روی "عقل", اینچنین با دلاستواری
بگویید کدام رویکرد در میان مادینگرایان[٣] از همه بیشتر دیده میشود یا نمیشود, مگر آنکه پژوهش‌هایِ آماریک[٤] بیاورید که سخن اتان را بپایورد[٥].

درود
گفتیم که سنگسار موضوعی‌ست مربوط به گفتمانِ اسلامی و جای دیگر شما در این مورد (به احتمال بالا) چیزی نمی‌شنوید، با اینکه در همین اسلام بسیاری هم هستند که به شکلهای مختلف سنگسار را مردود می‌دانند (برخی آن را مربوط به همان دوره‌ی پیامبر می‌دانند و اجرای آن را در این زمان بی‌وجه می‌‌شمارند، عده‌ای هستند که تنها به قرآن اتکاء دارند و هرآنچه که در آن آمده مورد پذیرش‌شان است و هرآنچه که در آن نیامده را نمی‌پذیرند و از آنجا که سنگسار در قرآن نیامده پس آن را مردود می‌دانند و... کلا شکلهای مختلفی از مخالفت با سنگسار هست، از جمله نظر صانعی در مورد سنگسار:اجراي سنگسار در غيبت امام معصوم جايز نيست
)
ضدیت با پورن و روسپی‌گری هم بیش از همه از سوی آن گروهی از فمنیست‌ها دنبال می‌شود که مخالف‌اش هستند و از قضا بسیار تاثیرگذارتر از موافقان‌اش هستند، بنابراین بیراه نیست اگر بگوییم که فمنیسم با روسپی‌گری‌هراسی(!) عجین شده است!