[sonixax]

تاریخ تکرار می شود..
اتفاقا همین داستان ماست که ظاهرا مطلع نیستید از آن ویدیویی که گذاشتم هم مراسم سالانه رژه ارتش روسیه به مناسبت پیروزی ارتش شوروی در جنگ جهانی دوم بود که هر ساله با همین شکوه برگزار می شود.

بیایید شباهتها را ببینیم:
1- رهبر شوروی در زمان جنگ با آلمان استالین خونخوار بود. رهبر ما خمینی خونخوار بود.
2- در باره علل حمله هیتلر به شرق هم می توان اشتباهات سیاسی استالین را موثر دانست. او مخفیانه با آلمان پیمان اتحاد بست و چشمش را به روی تمامی تجاوزات هیتلر به شرق اروپا بست و در عوض خودش قسمتهایی را تصرف کرد. اما در نهایت هیتلر از همین حس امنیت او استفاده کرد. در واقع اگر از همان ابتدا جلوی هیتلر ایستاده بود و مانعش می شد هیتلر نمی توانست حمله کند.
3-درست مانند جنگ ما استالین تا دهه ها قبل شروع جنگ هر چه ژنرال و آدم به درد بخود در شوروری بود یا تبعید کرد یا به جوخه های اعدام سپرد.
4-بعد شروع جنگ مناطق وسیعی از شوروی به تصرف آلمان درآمد. با کمک تجهیزات آمریکایی و انگلیسی و پل پیروزی و برگرداندن نظامیان از سیبری سیر جنگ تغییر پیدا کرد.
5-در طی جنگ هم بدتر از ایران از کودکان استفاده شد.
6-آنها هم با ایدئولوژی سربازان را جلو می فرستادند. منتها خشنتر از ایران! افسران عقیدتی پاسخ هر سرباز فراری را با یک گلوله در مغزشان می دادند. حداقل در ایران اینطور نبود.
7- آن جنگ هم از لحاظ گند بودن و کثافتکاری کم از جنگ ما نبود که بیشتر و وسیعتر بود و در بسیاری مناطق سربازان روس بی هیچ رحم و مروتی کشتار می کردند.
8- حال حکومت عوض شده بساط ایدوئولوژیک شوروی جمع شده و دیگر نه پروپاگاندایی هست و نه قهرمانسازی ولی هر سال با این عظمت جشن گرفته می شود. فیلم ساخته می شود. (حتی فیلهای هالیوودی همچون Enemy at the Gates و ...) کسی مسایل را قاطی نمی کند. دیدگاه جهان بی طرفانه است و دیدگاه خودشان میهن دوستانه. به پیروزی شان در جنگ افتخار می کنند و قهرمانانشان در قلب ملتشان جای دارند. در کشور ما اکثرا نمی دانند روز پیروزی و پایانش کی بود روز شروع کی بود!

در جریان جنگ دوم جهانی :

۱ - استالین ابرقدرتها را به مبارزه نطلبید .
۲ - شعار محو مثلن ایتالیا یا یکی از متحدین اصلی آلمان را سر نمیداد .
۳ - استالین کل نیرو های نظامی کشور را قلع و قمع نکرده بود - شوروی در همان زمانش یکی از ابر قدرتها محسوب میشد .
۴ - استفاده از کودکان تحت هر شرایطی توحش نظام حاکم را نشان میدهد و به هیچ عنوان مایه سر بلندی و افتخار نیست و هر کسی هم به آن افتخار میکن وحشی تر از کسانی است که کودکان را به میادین جنگ روانه میکرده .
۵ - در هر صورت لشکر کشی هیتلر به شوروی صورت میپذیرفت و جنگ اجتناب نا پذیر نبود ولی در مورد ایران بود .
۶ - استالین باعث و بانی جنگ دوم جهانی نبود ، ولی خمینی و ج.ا بود .
۷ - روسها حتا حمله به چچن و کشتار غیر نظامیان و حمله نظامی به گرجستان را هم غرور آفرین میدانند و به کل در این موارد خیلی تعطیل هستند .

در کل قیاس این دو مورد قیاس مع الفارق است .

بله فلسفه تشکیل بسیج همین بوده منتها مرد جنگی بعد پایان جنگ باید اسلحه را کنار می گذاشت
و به شهر بر می گشت که برخی از آنها اسلحه را کنار گذاشتند و با چماق آمدند شهر که جنگ را ادامه دهند!

و این عملکرد بسیج و سپاه است که باعث تیره کردن تمامی آن هشت سال دفاع مقدس برای ما شده.

خوب مساله همین است ، آنها بازگشتند که به هدفی که برایش بسیج شده بودند عمل کنند . ببینید در جنگ ایران و عراق بدون شک انسانهای شریفی هم حضور داشتند که پس از پایان جنگ به سر کار و زندگی معمولشان برگشتند خیلی هایشان هم آمدند اروپا و پناهنده شدند . و اتفاقن معمولن این افراد همانهایی هستند که نقشی در جنایات خمینی و انقلاب ۵۷ و کثافت کاری های بعدش نداشتند .

ولی آنهایی که مثلن انقلابی بودند یا همان اوایل از ایران فراری شدند و هنوز هم همان خری هستند که بودند - مابقیشان هم شدند همین بسیجی هایی که توله و سگ توله هایشان در خیابان پاچه شهروندان را میگیرند .

همان طور که پیشتر هم گفتم کسانی که در ایجاد جنگ و انقلاب ۵۷ نقشی نداشتند و به جبهه رفتند نه تنها قابل احترام هستند بلکه مایه ی غرور ما هم هستند . ولی آنهایی که انقلابی بودند و به سفارت حمله کردند و به دستور خمینی اعدام میکردند موجودات ارزشمندی نیستند . حالا هر کاری که کرده اند و در هر راهی که کشته شده اند . مهم این است که دستشان به خون هموطنان خودشان آلوده بود و هیچ کاری آن خون را از وجود منحوسشان پاک نمیکند .

آنچه هم که اتفاق افتاده ، افتاده و دیگر نمیشود به عقب باز گشت و درستش کرد - ولی میشود از تکرارش جلو گیری کرد و جلوگیری از تکرارش هم با تقدیس کردن جببه و جنگ به شیوه جمهوری اسلامی امکان پذیر نیست . مهم ترین بررسی و بازگو کردن دلایل شروع جنگ است که متاسفانه هیچ بنی بشری به آنها اشاره نمیکند و مدام از خودکشی های سربازان ایرانی افسانه سرایی میکنند و به خورد ملت میدهند .

یاد آوری جنگ ایران و دلایل شروعش خوب است و باید انجام شود ولی به هیچ عنوان غرور آفرین و مایه ی افتخار نیست و به جای تقدیسش باید تقبیح شود .

همان کار روسها هم در بزرگداشت آنچنانی پیروزی در جنگ احمقانه و منزجر کننده است . بزرگداشت سالروز نبردی که در آن انسانهای زیادی به دست خودی کشته شده اند - یا خودی هایی که به دست بیگانه کشته شده اند یکی از منزجر کننده ترین کارهای دنیاست .

وحشی بازی که تعریف و تمجید ندارد ! فقط باید تاریخش ، دلایلش و بلایایی که بر سر مردمان تمام طرفین درگیری آمده بازگو شود تا آیندگان مثل خروس جنگی به جان هم نیوفتند .