8 ساعت قبل
(امروز, 05:28 AM)Anarchy نوشته: اول باید نقص ها رو بپذیریم تا بعد بسازیم !! منتها هر نقدی معادل میشه با اتهام همکاری با جمهوری اسلامی ... بعد هم ساختن اپوزیسیون که دکمه نیست تا بزنیم و بسازیم . فرآیندی هست که باید طی بشه یا در یک حالت بدبینانه ممکنه اصلا طی نشه و مثل الان فقط در جا بزنیم !!
کاملاً درست میگی که «ساختن اپوزیسیون دکمه نداره» و پروسهای زمانبر، فرساینده و پر از مانع بیرونی و درونیست. من هم نه اینو انکار کردم، نه خواستم خوشبینی مصنوعی تزریق کنم.
نکتهی من اینه که وقتی دربارهی «نقد» حرف میزنیم، باید بدونیم هدفش چیه: اگر فقط برای ابراز انزجار باشه و به انکار هر امکان ساختن ختم بشه، عملاً به ناامیدی تبدیل میشه، نه نقد. اما اگر نقد، مقدمهای برای بازسازی باشه، اونوقت میتونه مفید و حتی ضروری باشه.
در مورد اتهامزدن هم باهات موافقم — فضای سیاسی-رسانهای ما چه در داخل چه خارج، پر از تخریب متقابل و برچسبزنیهای احمقانهست. ولی این باعث نمیشه اصل مسیر رو رها کنیم. قرار نیست تا زمانی که همهچیز آمادهست و هیچ کس متهم نمیشه، تازه شروع کنیم به ساختن. ساختن دقیقاً باید در دل این بیاعتمادی و ویرانی شروع بشه، چون جای دیگهای نداریم که صبر کنیم تا مهیاتر بشه.
در بدبینانهترین سناریو، شاید «هیچگاه» اپوزیسیون مؤثر ساخته نشه. اما انتخاب ما اینه: آیا ما جزو کسانی هستیم که این سناریو رو تقویت میکنن، یا کسانی که تلاش میکنن — هرچند آهسته و کوچک — خلافش عمل کنن؟ من ترجیح میدم حتی در ناکامی، جزو گروه دوم باشم.